1- The unknown sister

Ik pak haar zachte koude hand en laat mijn hoofd op het harde ziekenhuisbed vallen. Een zachte zucht verlaat mijn mond als de zachte regelmatige piep mijn oren maar blijft vullen. 'Justin, zullen we gaan?' Zegt mijn moeder zacht die aan de andere kant van het bed zit. Ik staar wat naar de muur waar allemaal kaarten hangen. 'Justin?' Zegt ze weer zachtjes. 'Nee.' Is mijn vast besloten antwoord. Ik sluit mijn ogen en negeer mijn moeders gezucht. Het meisje. Ik mis het meisje dat altijd vrolijk en hyper was. Het meisje dat me opfleurde als ik me niet goed voelde of ergens mee zat. Het meisje waar ik mee kon praten. Het meisje waarmee ik de meest rare gesprekken had. We praten over dingen die totaal niet belangrijk waren. Zoals.. Spongebob. Spongebob is belangrijk maar er zijn belangrijkere dingen. Zoals mijn fans, mijn carriere en het aller belangrijkst.. mijn familie. Als ik ruzie met mijn moeder had, altijd probeerde ze het goed tussen ons te maken. Door rare opmerkingen te maken terwijl er een stilte hangt. Door rare gezichten te trekken en wij weer moesten lachen. Nooit had ik ruzie met haar. We waren niet de soort broer en zus die elkaar uitschold en het liefst van elkaar wilden dat hij of zij niet bestond. Wij hadden dat niet. Wij waren zoals elke broer en zus zou moeten zijn. Beste vrienden..