4. P.o.v Ashleigh Howard

Langzaam wouden me ogen een beetje open gaan. Ik voelde me al wel wat beter maar voelde toch op bepaalde plekken erge pijn. Toen ik naast me keek zag ik een vrouw slapen met haar hoofd op mijn bed, maar ik kon nergens plaatsen wie die vrouw zou zijn. Opeens schrok de vrouw wakker en keek mij met open ogen aan ‘’je bent wakker!’’ en ze stond op om mij een knuffel te geven maar veranderde van gedachten toen ze mijn gezicht zag. ‘’wie ben jij?’’ vroeg ik voorzichtig aan haar. ‘’Ik ben je moeder’’ stotterde de vrouw. Ik keek haar raar aan en zag een dokter binnen komen lopen. De vrouw die mijn moeder moest zijn begon druk tegen de dokter te praten en ik hoorde haar zeggen dat haar eigen dochter haar moeder niet eens meer herkent. ‘’Ze heeft een zware hersenschudding, dus het gevolg kan zijn geheugenverlies wat bij haar blijkbaar van toepassing is’’ hoorde ik de dokter vertellen en hij verdween de deur weer uit. ‘’Hoi lieverd’’ hoorde ik dus mijn moeder zeggen. ‘’Hoi’’ zei ik maar terug. ‘’ Ik ga even naar beneden naar het restaurant om wat te gaan eten, ik ben zo weer terug en dan praten we verder okee?’’ Ik knikte en zag haar de deur uitlopen. Ik wou net weer even mijn ogen dicht doen toen ik iemand op de deur hoorde kloppen.