Chapter 3

Embry pov

Als Gwen weggaat kijk ik haar nog even na en ik besef dat ik geluk heb met haar. Ze verdraagt wat ik ben en ze is knap en lief, wat kan een jongen zich nog meer wensen! "Embry, blijf je zo staan dromen of kom je helpen?!" Ik draai me om en pak Clairtje op. Nadat we Quil en Clair op de bank in Sam's huis hebben gelegd loop ik naar huis, klaar voor mijn moeders preek. "Embry, waar was je? Ocharme Gwen moest helemaal alleen naar hier. Zo behandel je je lief toch niet? In mijn tijd was het anders. Je vader bracht me altijd naar huis als een gentleman, jij zou dat ook eens moeten doen..." zo gaat het nog even door zonder dat ik er een woord kan tussen brengen. Na haar preek ga ik uitgeput naar boven en zie dat Gwen al ligt te slapen.ze is mooi als ze slaapt, net een klein katje. Ze is net hetzelfde als een kat. als ze slaapt kan je haar aaien en aanraken, maar als ze wakker wordt is het andere koek.

Paul had ik ontmoet na dat ik Embry ontmoet had. Hij was met Jacob over Bella aan het kibbelen of ze nu wel of niet goed voor hem was. Ik had Bella een keer gezien toen ze samen met die bloedzuiger aan het wandelen was. Nu zit ik bij haar op school, maar volgend jaar ga ik naar La Push, anders moet ik Embry te hard missen. Eigenlijk zou ik eens iemand voor Vanesse moeten zoeken. Ze klaagt altijd dat ik en Embry het zo leuk hebben


"Moet ik echt naar school?" Gwen kijkt me met van die puppyoogjes aan. "Nog een paar maanden en dan kan je naar La Push." Ik pak haar rugzak en ze stapt in de auto. Als we in haar school aankomen kijken alle leerlingen die op de parkeerplaats rondlopen ons aan. "Gwen! welkom terug!" en daar had je Vanessa met haar eeuwig obsessie voor MJ. Ik zei Gwen gedag en ga terug naar La Push. Voor ik kan vertrekken zie ik een bloedzuiger die niet bij de Cullens hoort voor de schoolpoort staan...