-004-

'Nee, sorry' zeg ik. Ze kijken me zielig aan. Daardoor moet ik heel hard lachen. 'Wat?' vraagt Christian. 'Het valt me nu pas op, hoeveel jullie op elkaar lijken, met die puppyogen. Christian en Caitlin schieten in de lach. 'Neem die vriendin van je mee naar het strand' oppert Christian. Ik schud mijn hoofd. Ik heb niet eens een vriendin denk ik, maar ik zeg niks. 'Oh, hallo' er komt een wat oudere man de tuin inlopen. Loïs komt achter me staan en sist 'rot op met je vriendjes, half 6 ben je weer welkom'ik wordt rood en hoop dat Caitlin en Christian hiervan niks hebben gehoord. 'Oke' zeg ik en ik trek mijn bikini aan onder mijn kleding, pak een handdoek en ga met ze mee. 'Wie was die man' vraagt Christian even later. 'Ik denk de vriend van mijn tante' 'Waarom stelt ze hem niet aan je voor?' vraagt Caitlin. Ik haal mijn schouders op. 'Sorry dat we je zo uithoren'zegt Caitlin lachend en we lopen naar het strand. 'Maar er kwam toch ook een vriend ofzo?' vraag ik even later. 'Ja, die zou er al moeten zijn' zegt Christian terwijl hij zoekend naar de parasolletjes kijkt. 'Hmmm...' zegt hij alleen maar. 'En je vriendin?' vraagt Caitlin. 'Ja ik sms haar wel even' ik haal mijn mobiel tevoorschijn en stuur in plaats van een smsje naar "die vriendin" te sturen, eentje naar Liz. Ben nu op het strand. Mis je xx Ik stop mijn mobiel weg en vouw mijn handdoek uit naast die van Caitlin. 'Waar is 'ie?' zeurt Christian. 'Ryan is Ryan niet als hij een keer niet te laat komt zegt Caitlin terwijl ze zich insmeert met zonnebrand crème. Christian zucht en gaat ook zitten. Een paar minuten later komt er een jongen naar ons toerennen. Hey!' roept hij. 'Oh hoi!'zegt hij en hij geeft me een hand. 'Emily'zeg ik. 'Ik ben Ryan' stelt hij zich voor. 'Justin komt volgende week!' zegt hij. 'Echt?!'roept Christian ongelovig. Ryan knikt 'Daarom ben ik zo laat, hij belde net' er komt nog een heel verhaal achteraan maar ik luister niet meer. O my god! Justin Bieber komt!! Misschien ontmoet ik hem dan wel, of iedereen gaat met hem om en ze vergeten mij, dat zou ook kunnen. Mijn mobiel trilt en ik neem oo 'Met Emily' zeg ik. 'Hallo, kom je naar huis?' hoor ik Loïs' stem. 'Ehm... straks' zeg ik. 'Nee, ik wil dat je nu komt' zegt ze. 'Waarom? Ik ben hier net!' roep ik uit. Christian, Caitlin en Ryan kijken me verbaasd aan. 'Het is zo gezellig' zeg ik wat zachter. 'Kan me niet schelen, trut! Ik wil dat je komt dus kom je!' Ik hou mijn mobiel een beetje van mijn oor af en hang op. 'Sorry ik moet gaan' zucht ik. Ik vouw mijn handdoek op en probeer derest niet aan te kijken. 'Doei'zeg ik met een schorre stem. Ze zwaaien en ik loop terug naar huis, voor zover ik de weg nog kan vinden. Tranen lopen over mijn wangen. Het is nog maar twee uur. Ik mocht toch nog niet naar huis? Ik veeg mijn tranen weg. 'Ik ben niet bang, waarom zou ik bang zijn. Het is mijn tante' mompel ik. Maar hoe dichter ik bij huis kom, hoe enger ik het vind. 'Emily! wacht even!' ik draai me om. Caitlin is achter me aan komen rennen. 'Gaat het?' zegt ze zodra ze mijn tranen ziet. Ik knik en probeer te glimlachen maar er komen alleen maar meer tranen.