-003-

'Hoe laat moest je thuis zijn?' vraagt Christian een paar uur later. 'Half 6' zeg ik. Hij kijkt op zijn horloge. 'Oh, dat is het over een uurtje pas. Wil je zien waar ik woon?' Ik knik en we slaan een dure villa wijk in.

'Wow' zeg ik alleen maar terwijl hij de voordeur opent. Hij glimlacht 'wil je wat drinken?' Ik knik en loop met hem mee de keuken in, die ik meteen herken. 'Nee! Jij bent een Beadles!' gil ik verrast. Hij knikt. 'Wow! Ik hou van jullie filmpjes!' zeg ik enthousiast. Hij blijft alleen maar verlegen glimlachen. 'Hoi' zegt een vrouw. 'Oh jou ken ik niet, ik heet Sandi. Ik ben Christians moeder' zegt ze en ze geeft me een hand. 'Ik heet Emily, ik ben hier net komen wonen' vertel ik wat verlegen' 'Ja, wat was er nou met je moeder' vraagt Christian ineens. De stemming slaat ineens om en ik bijt op mijn lip om mijn tranen niet over mijn wangen te laten glijden. Sandi heeft het door. 'Christian, niet zo onbeleefd' zegt ze snel. 'Nee. Jullie mogen het wel weten...' mompel ik. 'Mijn moeder is twee maanden geleden overleden' zeg ik snel. En ik bijt weer op mijn lip. 'Oh, darling' zegt Sandi meelevend. Christian staart met een geschrokken gezicht voor zich uit. Ik probeer te glimlachen maar mijn tranen stromen al over mijn wangen. Sandi troost me en Christian staat er een beetje ongemakkelijk bij. 'Waarom is ze overleden?' vraagt hij. 'Christian, hou op!' zegt Sandi boos. 'Een ongeluk' verzin ik snel. Gelukkig vragen ze er verder niks over.

Als ik om half 7 Loïs (en mijn) huis binnen loop zit Loïs wat ongemakkelijk in haar bh en onderbroek op de bank voor de tv. 'Hadden wij niet half 6 afgesproken?' vraagt ze boos zonder haar ogen van het beeldscherm te houden. 'Ik...eh.. ik was bij een vriend' 'Kon je daar niet blijven?' vraagt ze. 'Wat?!' roep ik verbaasd. 'Ja het is half 6 of niet he. Snel naar boven er komt straks bezoek en daar wil ik jou niet bij hebben' zegt ze terwijl ze nog steeds verdiept is in de reclame. Ik trek mijn wenkbrauwen op en ga op de trap zitten. Daar kan ze me niet zien. Ik wil niet naar die stomme kamer. Loïs heeft vanochtend mijn fotolijstjes weggegooid. Ze zei dat het toch niet helpt en ze wil geen onzin-dingen op mijn kamer. Ik heb echt een onzettende hekel aan haar. Ik vroeg of mijn kamer felgroen geverfd mocht worden maar ook dat wilde ze niet. Het moest die saaie bruin-gele kleur blijven. Ik hoor Loïs ineens iets fluisteren. Ik kijk om het hoekje om te antwoorden maar dan zie ik dat ze het niet tegen mij heeft. Er zit een naakte man op de bank die haar bh losmaakt. Ik ren naar boven, ineens is mijn kamer veel intressanter. Boven kijk ik op mijn mobiel. Liz heeft teruggestuurd dat ze mij ook mist en gauw een keer langs wil komen. Ik vraag me af of Loïs dat goed zal vinden...