Een geest?

Ik keek met grote ogen om me heen. Jacob Black? De verloofde van Bella? Dat kon niet. Die was toch dood?
"Jacob Black is dood," fluisterde ik. Nu wilde ik zeker niet dat Bella me zou horen?
Niet echt. Mijn lichaam is dood en begraven dat is waar. Naast mijn moeder. Ik vond het afschuwelijk op te zien hoe moeilijk Bella het had. Ik wilde zo graag laten weten dat ik er nog was, maar dat zou niet goed zijn. Bella moest verder gaan met haar leven. Als ze zou weten dat ik er nog min of meer was...Ze zou me dan nooit los kunnen laten. Ik geloof dat ze er nu wel bijna overheen was. Grrrr. Als die idiote vamp er niet was geweest dan...
Ik zag alles wat er zich in zijn geest afspeelde en ik wist heel zeker dat dat kwam doordat hij niet meer was dan dat...Een geest. Niet zoals een spook maar toch iets dat er dicht bij was. Ik zag zo ook dat ik hem eigenlijk al eerder ontmoet had...
"Jij was dus die wind..."
Jep, ik heb de afgelopen vier maanden niets anders gedaan dan proberen Bella's leven zo goed mogelijk maken. Ik was al een tijdje op zoek naar gezelschap voor haar. En het toeval wilde dat ik net een Cullen vond die ook nog eens in staat leek mij te begrijpen. Soort van toch. Ik zag je en eerst dacht ik dat je die idioot was die Bella's spoor had opgevangen, maar toen je zei dat er liefde in de lucht hing wist ik dat je een andere gave moest hebben dan die bloedzuiger. En ik had een goed gevoel bij jouw. Ik besloot het er maar op te wagen. Ik had haar al verschillende paden laten kruisen en als het zo niets werd dan zou ze op zijn minst bij de Cullens terecht komen. Dat was ook al iets... "Wacht even ik begrijp het niet allemaal. Je bent een soort geest, en je probeert al twee en een halve maand om je verloofde aan een een vriendje te helpen? Je moet me toch eens het hele verhaal vertellen en liefst voor Bella terug komt. Ik weet niet hoe ik dit moet uitleggen." Goed, je hebt gelijk maar het is best wel een lang verhaal.

Morgen ga ik verder. Beloofd!