Let de games begin 5.3

Het gevecht bij de Hoorn des overvloeds ging gewoon door. Steeds meer namen werden rood. Van sommige districten waren alle bij de tributen al dood. En op de kaart zagen we sommige tributen al ver van de Hoorn afraken. Zij waren ontsnapte aan de moordlustige vier om ze zo maar even te noemen. Sloan, Demian en hun twee nader pactgenoten waren druk aan het overleggen.
“We moeten hier weg,” zei Jayden. “Maar waar naar toe?” vroeg Demian. “We moeten bij een waterbron blijven dat vergoot onze kansen,”antwoorden Sloan. Ze waren nu bij het meer dat onder de waterval lag. Een prima uitval basis maar te dicht bij de Hoorn en de tributen van district een en twee. “We kunnen naar boven?” Stelde Quirron voor. Ze keken allemaal naar de Waterval. Voor Sloan en Demian zou het niet echt moeilijk moeten zijn om de Waterval te beklimmen. Ze konden hem alleen vak langs waar het water naar beneden kwam beklimmen.
“Maar we lopen dan wel in het zicht voor de andere?” zei Sloan.
“Ja, maar als we boven zijn hebben hoeven we niet bang te zijn dat een van de andere tributen ons zo maar zal besluipen.”
Ik weet niet of het een goeie keus was om de waterval te gaan beklimmen er zaten nog al wat pods bij de waterval. Lexus gebruikte het scherm om in te zoemen de waterval. Vier actieve pods verschenen. Een pods op het dunner richeltje waar ze eerst overheen moesten lopen. Twee halverwege de waterval en een aan de rand. En als ik de beschrijving las zou het een hel kunnen worden. En zeker als ze eens zouden weten wat er in het meer zwom: Piranha’s
“Kom dan moeten we nu gaan. Nu is het gevecht nog in volle gang en hebben we minder kans gezien te worden,” zei Jayden. Soms was het best machteloos om hier te zitten en je tributen de verkeerde keus te zien maken. Maar zij wisten niet wat wij hier zagen.

Ze slopen met zijn vieren laag over de grond richting de hoge rotswanden Demian ging voorop. Hij stapte als eerst op de richel en schuifelde langzaam richting de waterval. Sloan en Quirron volgde als snel Jayden ging al laatste. “Kijk vissen,” zei Sloan. “Vissen? Zeg maar Piranha’s,” zei Quirron. “Dus val niet in het water als je levend opgegeten wilt worden”
Ze schuifelde gestaag door naar de Waterval waar bijna een trappetje van stenen naar boven liep.
Het leek bijna wel expres gedaan te zijn. Maar de arena’s waren gewoon ongerepte natuur met pods en een hoop mulitanten en beesten die door het Capitool er in gezet waren.
Demian activeerde de pod niet. Quirron en Sloan stapte er ook net over heen. Jayden was de gene die de eerste pod activeerde. De stenen zakte een voor een in het water. “Snel klimmen,” zei Jayden. Snel klommen ze op steile wand. “Holy shit, wat was dat?” vroeg Demian. “Een pod, waarschijnlijk,”zei Quirron. “We kunnen nu niet meer terug en ik ben dus bang dat we er tijdens de klim nog we meer zullen tegen komen.”
Goed zo Quirron, je snapte het al snel. Ze klommen verder door. Demian klom voorop. Sloan zat onder hem en Quirron en Jayden volgde. De tweede pod werd niet geactiveerd omdat niemand de steen vast pakte. Maar Sloan zette haar voet op de derde. Waardoor ze weg gleed en viel. Ze gilde wat door de hele vallei te horen moest zijn. Mijn hart ging te keer. Quirron kon haar nog net wast grijpen. Maar ze bungelde aan Quirron’s hand. Op de andere camera’s was te zien dat Jaelle, Soesja,Tiaro en Matz het gehoord hadden. En vanaf waar hun stonden kon je de regen van stenen naar beneden zien komen. “Laat me niet vallen,” schreeuwde Sloan.
“Ik laat je niet vallen.” zei ze

“Kom we pakken ze,” zei Jaelle. Ze lieten het gevecht bij de Hoorn voor wat het waardoor het gevecht bij de Hoorn zo goed als over was. Ze rende naar het meer. Tot ze tot de conclusie kwamen dat ze hun niet konde volgen. De richel waar onze tributen daarnet nog over heen schuifelde was helemaal verdwenen. Quirron en Sloan probeerde uit man en macht de stenen te ontwijken en terug Slaon terug op de wand te krijgen. Tiaro stond met geamuseerd met een grote grijs op zijn gezicht te kijken. Hij verwachtte dat Sloan het niet zou redden. Maar het tegendeel was waas. Met veel pijn en moeite kreeg Quirron, Sloan terug op de wand. Tairo zag ik weer koken van woedde. Pakte een mes en gooide. Maar Sloan had hem blijkbaar al horen aankomen of zo want ontweek hem makkelijk. Het mes ketste tegen de stenen en Sloan ving hem. Slaon’s behendigheid kwam nu wel van pas. Tairo was verbaasd, maar ook levensgevaarlijk.
“Klimmen schreeuwde,” ze naar boven. Ze waren levende schietschijven geworden. Onder ht klimmen naar boven weren er nog wat messen gegooid. Een verwonde Demian zijn hand maar hij ging door tot bij de rand was en de vierde pod activeerde. Ik wist wat er zou gebeuren. Maar het was niet gelijk zichtbaar. De waterval leek breder te worden. Omdat er meer water door de rivier werd geloodst. Demain was al boven. Maar Sloan werd kletsnat en kreeg de volle laag van de waterval net zo als Quirron en Jayden waardoor het allen maar zwaarder werd de waterval te beklimmen. Soesja en Jaelle stonden lachend te lijken naar het schouwspel. Slaon en Quirron raakte boven maat Jayden had het heel moeilijk. “Kom nog een klein stukje,”zei Quirron. “Ik kan niet meer,”zei hij. En hapte proestend naar adem. “Pak mijn hand,” zei Sloan. Ze probeerde zijn hand te bereiken die hij omhoog stak. Het scheelde een paar centimeter. Maar ze kon er net bij. Een aantal messen vlogen haar om de oren. "Auuwwww!!!" Riep Jayden. Een mes stak in zijn onderarm. Waardoor hij dreigde los te laten.
“Niet los laten we hebben je bijna,” zei Quirron. Met veel pijn trokken ze hem niet veel later op het droge. Ze haalde snel het mes uit zijn arm.”Hier,” zei Demian en trok een lap stof van de grotere die hij bij de Hoorn had weg gepikt. Ze verbonden snel zijn arm er mee.

Op de oever van het meer stonden Soesja, Jaelle, Tiaro en Matz er verslagen bij. Ze hadden niemand vermoord van onze tributen en ze wisten dat ze ook niet konden volgen omdat de weg er na toe was afgesloten. Ze dropen af op Tiaro na die naar Sloan keek. Ze staarde hem ook aan. Hun rivaliteit was nu nog sterker dan eerder. Maar ze was veilig voor hem, voorlopig. Want ik wist niet wat de spelmaker nog in petto zouden kunnen hebben voor deze spelen.
Die plannen waren niet bekend. Die waren geheim. “Ze hebben het gevecht overleefd,” zei Lexus. “Dat is al heel wat.”