Chapter 11: A Party and a Nightmare

Ik liep achter Lenalee aan, die de heletijd stil en stijf voor me uit liep."Is er wat Lenalee? Je bent zo stil." Vroeg ik bezorgd."Nee hoor!" zei ze veel te snel en met zo'n overdreven brede glimlach dat haar mond bijna uitschreurde."Alles gaat prima!" en ze liep snel door.

Toen we bijna bij de eetzaal waren stopte Lenalee opeens."Erin? Wil je hier eventjes wachten? Ik haal je zo weer op.""Oke."zei ik en bleef staan. Lenalee rende weg en liet mij achter. Ik leunde tegen de stenen muur aan."Wat probeert ze toch te verbergen?" ik zuchte ging op de grond zitten en viel in slaap.

Het was nou niet bepaald een gezellige droom. Ik stond met een bebloed zwaard in mijn handen tussen talloze akumalijken. Ik kon me niet bewegen. Toen ik opkeek zag ik dat bovenop het grootste akumalijk een meisje zat. Ze was hooguit 10 jaar oud gekleed in lolitastijl en had een bruin-grijze huid. Ze stond op en begon rondjes te dansen om het grote lijk. Ze begon heel kinderlijk te lachen, maar op een of andere manier kreeg ik er kippenvel van. Opeens sprong ze hoog de lucht in en schoot op mij af. Haar handen sloten zich om mijn keel en knepen er stevig in. Haar gezicht kon ik door het haar wat ervoor hing niet zien.
"Ik ga je vermoorden.""Laat los....""Ik ga je vermoorden!""Laat alstublieft los...""IK GA JE VERMOORDEN JIJ ROTDOCHTER VAN GOD!!!"

"Erin?...Erin wordt wakker!" schreeuwde Lenalee's stem.
Ik schrok op."Je schreeuwde en gild als een gek. Volgens mij had je een nachtmerrie. Gaat het een beetje?" Allen keek me bezorgt aan. Pas toen merkte ik dat niet alleen Lenalee en Allen hier stonden. Lavi, Kumoi en Tune stonden ook bezorgt naar me te kijken."Niks gewoon een normale nachtmerrie alles is goed." verzekerde ik iedereen, ik wou niet nu al problemen veroorzaken."Weet je het zeker?" vroeg Lenalee."Heel zeker." zei ik. Lenalee vertrouwde het niet helemaal en keek me nog eens goed in de ogen. Toen ze geen veranderende blik kon vinden hielp ze me overeind."Kom op we gaan naar de eetzaal!" riep ze opeens heel blij, en trok mij ondertussen mee richting de eetzaal. Met Allen, Lavi, Kumoi en Tune achter ons aan.

Dit had ik echt niet verwacht. Ik bedoel ik ben een keer eerder op een feestje geweest en dat was wel leuk. Maar dit.....dit is gewoonweg nog beter dan enormleuk! Aan de balken van het plafond was een groot spandoek geknoopt waar met koeienletters opstond: WELCOME HOME ERIN MOONLIGHT! Ook hingen er overal balonnen en slingers, er stond een enorme taart in het midden van de zaal en daaromheen stond een enorme hoeveelheid aan mensen die ik niet kende."Erin. Welkom op je welkomsfeestje!"riep Lenalee blij waarop de rest van de meigte volgde en met z'n allen riepen:"SURPRISE!!""Huh? Lenalee hoe hebben jullie dit allemaal zo snel klaargezet? Ik ben hier nog niet eens een dag!" Riep ik verbaasd naar Lenalee."Oh, we hebben zo onze maniertjes.Nou hup! Vrienden maken jij!" Lenalee gaf een flinke duw in mijn rug, waardoor ik naar voren struikelde en tegen iemand opbotste. Ik viel achterover maar werd optijd bij mijn pols vastgegrepen en weer omhoog getrokken. Een jongen met stekelig rood-bruin haar stond voor me. "H-Het spijt me! Ik werd geduwd!" verontschuldigde ik me. "Dat geeft niet hoor ik kan wel tegen een stootje. Jij bent vast die nieuweling Erin MoonLight. Mijn naam is Ryuuga Longgate." Hij stak zijn hand naar me uit. Ik schudde de hand."Uh, leuk jouw ook te ontmoeten." Ryuuga draaide zich om. "Kom op Kanda! Stel jezelf ook even voor!" achter Ryuuga stond een jongen met stijl zwart haar in een paardenstaart nors voor zich uit te kijken."Waarom zou ik? Ze zal het hier toch nog geen twee dagen volhouden!" zei de jongen."Wie zei je!" riep ik boos uit. "Dat hoorde je toch!" zei de jongen. Ik woe er net tegenin gaan toen er opeens iemand tussen ons in sprong. "Okee! Dat is genoeg!" riep Kumoi. "Kanda dit is Erins feestje dus geen vijandig gedrag alstjeblieft!" Kumoi keek Kanda streng aan. "Hmph! Wat jij wil. Dan ga ik!" en hij liep weg. "Dat was Kanda Yu de gezelligste van ons allemaal" zei Ryuuga sarcastisch. "Maar als je hem leert kennen kan hij best geverdraagzaam zijn hoor." zei Ryuuga terwijl ging zitten. Eerlijk gezegd twijfelde ik nog een beetje aan dat 'Verdraagzaam als je hem leert kennen' gedeelte. Hij leek me niet echt het type dat nou echt wil luisteren.

"Okee! Iedereen aandacht hierheen!" Kumoi stond op een grote verhoging met een microfoon in zijn handen."Het is tijd om de taart aan te snijden! En dit keer hoeft niemand het zelf te doen! Want zie hier!" tromgeroffel."KomurinChef!!!! Een grote robot met zes armen verscheen voor de taart. KomuriChef is gespecialiceerd in alles wat maar met eten te maken heeft en zal voor ons de taart aansnijden!" Uit elke hand van de robot kam een groot mes tevoorschijn." Oke! KomurinChef! Ga je gang!" Wat er daarna gebeurde was een ware catastrofe! KomurinChef begon met snijden. In het begin ging het nog wel goed alleen toen werd KomurinChef iets te enthousiast. En het volgende wat ik zag was een geexplodeerde taart en mensen die onder de taart op de grond lagen.

Nadta iedereen weer terug op aarde was. Werd Kumoi opgespeurd en aan het corveewerk gezet. Het feestje werd voortgezet in de loungekamer. Waar ik nog wat andere exorcists ontmoette waaronder: Miranda Lotto, Arystar Krory, Timothy, Bookman en General Klaud.

Na het feestje ging ik terug naar mijn kamer. Ging in mijn bed liggen. Viel in slaap. En had voor de tweede keer die avond een nachtmerrie.