18.

Samen lopen Angelica en ik terug en onderweg bekijken we af en toe wat etalages. “God, ik houd van kleding” zeg ik terwijl ik naar een jurkje staar. “Ja echt hè. Als het kon ging ik elke dag shoppen” zegt Angelica. “Me too, maar ja, zullen we verder lopen?” Angelica knikt en we lopen verder terug aan het werk.

Om 4 uur gaan we weg. “En wat ga jij vanavond doen?” vraagt Ang me. (Ang spreek je uit al Eendjz ofzo iets, ik weet niet hoe ik het uit moet leggen maar van de hele tijd Angelica typen word ik crazy). Ik haal mijn schouders op, “Geen idee, nog wat research doen” “Voor Tokio Hotel concerten” vraagt ze me en wiebelt met haar wenkbrauwen. “Trut” zeg ik en geef haar een duw. Sinds ons gesprek in het restaurantje houd ze er niet meer over op en ik denk dat ik dit nog weken ga horen. “Nee, voor mijn interview” “Met wie?” vraagt ze. “Met Justin” zeg ik. “TIMBERLAKE?!” Ik schiet in de lach. “Nee schat Bieber, helaas” zeg ik. “Jammer” zegt ze. “Timberlake is veel knapper” zucht ze. “En Bieber iets te jong” lach ik en klik mijn auto open. “Ik spreek je” zeg ik. “Ja, doei Lissa” “Ajuus” zeg ik en rijd weg.

Thuis ga ik op de bank zitten en klik mijn macbook aan. Daar ga ik naar mijn inbox, naar de prullenbak en lees het mailtje over Tokio Hotel. Morgen komen ze aan op, hoe origineel, LA Airport. Ik zucht surf nog wat rond en om half 9 sluit ik af. Ik besluit een film te kijken die net begonnen is en geschrokken schiet ik overeind als mijn mobiel begint te trillen. Snel haal ik hem uit mijn zak en neem op. “Met Liz” zeg ik snel en zet de tv zachter. “Hey, Liz ik had een vraagje voor je” “Wa-wat? Sorry, met wie spreek ik?” vraag ik verward. “Met meneer Humprey” zegt hij op een wat geïrriteerd toontje. Als tot me door dringt dat ik mijn baas aan de lijn heb herstel ik mezelf en vraag wat hij me wilde vragen. “Volgende week maandag heeft Teenmagazine een interview met Tokio Hotel, ken je hun?” “Uh, ja… Hoezo?” vraag ik en voel paniek opborrelen. “Ik wil dat jij en Ang een het interview doen” zegt hij. Een angstig gevoel verspreid zich in mij en ik weet niet wat ik terug moet zeggen. “Melissa?” “Uh, ja maar uh, ik heb die dag een interview met Justin Bieber” zeg ik en hoop dat dit reden genoeg is om iemand anders te zoeken. “Dat weet ik en daar heb ik Jenny achteraan gestuurd zodat jij en Ang zich kunnen concentreren op dit interview omdat het nogal kortdag is” Ik knik, niet beseffend dat hij dat niet kan zien. “Dus dat is dan geregeld, oh, en omdat maandag normaal je vrije dag is krijg je natuurlijk wat extra. Dag Liz” “Maar…” piep ik nog zachtjes. Een toon geeft aan dat hij al heeft opgehangen. Terwijl er verschillende emoties door mijn lichaam gieren staar ik emotieloos voor me uit. Een paar minuutjes later begint mijn mobiel opnieuw te trillen en ik zie ‘Angelica’ op het scherm staan. “Ja?” zeg ik zacht. “Hey Lissa! Wij gaan Tokio Hotel interviewen!” zegt ze blij. “Ja, ik weet het” zeg ik en probeer enthousiast te klinken. “Ik stel voor om morgen af te spreken zodat we wat voorwerk kunnen doen enzo. Goed idee of niet?” “Ja is goed” antwoord ik. “Dan ben ik om 2 uur bij je, zie je morgen. Doei!” “Doei…” Ik klik het gesprek weg en leg mijn telefoon op tafel. Ik voel hoe mijn keel zich langzaam dichtknijpt en nog geen minuut later glijden er tranen over mijn wangen. Snikkend ga ik ineen gedoken liggen en klem een kussen als een soort reddingsboei tegen mijn buik aan. Huilend staar ik naar niets ziend naar de beelden op de tv en val langzaam in slaap.

Met een kloppend hoofd word ik wakker. De tv staat nog aan samen met al het licht. Versuft duw ik mezelf omhoog en kijk op de klok. “KUT” gil ik als ik zie dat het al kwart over 1 is. Ik ren naar boven en spring onder de douche. Na 40 minuten, 5 minuten voor Ang er is, sta ik nog stel mijn make-up te doen. Na dat gedaan te hebben schuif ik nog wat sieraden rond mijn polsen en vingers en hang oorbellen in mijn oren. Tevreden kijk ik naar mijn spiegelbeeld en loop dan snel de trap af om een blocnote en pen te pakken. Als de bel gaat doe ik snel open en word ik begroet door een vrolijke Angelica. “Hoi hoi, alles goed?” “Ja hoor en met jou?” vraag ik en forceer een glimlach. Vanbinnen voel ik me op een rare manier leeg maar dat kan ook zijn omdat ik nog niks gegeten heb. Samen gaan we aan de eettafel zitten en bespreken we wat we gaan vragen. Ang bedenkt nogal wat vragen waarop ik moeiteloos antwoord zou kunnen geven. Dat doe ik niet, dat zou opvallen.