Deel 58

Naomi POV.
Ze hadden zonet een aantal testjes gedaan het was gewoon temperatuur opmeten en vragen stellen, Joe en Maria waren al die tijd in het ziekenhuis gebleven. Er kwam een dokter de kamer in gelopen. "Hallo mevrouw Sheckler u kunt nu naar huis gaan, ik leg uw kleren op het bed en kunnen 1 van jullie haar ouders op bellen?" vroeg de dokter. "Ja dat doe ik wel" zei Maria. "Oke, nou dan wens ik u veel sterkte en niet vergeten rust nemen een hele week" zei de dokter weer tegen mij en liep de kamer weer uit. "Nou dan ga ik even bellen" zei Maria en liep de kamer uit. "Ik ga me even aankleden en opfrissen in de douche" zei ik, ik pakte mijn kleren en liep door een deur dat naar de douche lijde, ik spoelde mijn gezicht af met wat water en daarna deed ik mijn kleren aan. Ik liep de douche weer uit en zag dat Joe op de stoel zat met zijn ogen dicht. Ik ging voor hem hurken en keek hem aan, wat is hij ook weer leuk, dacht ik bij mezelf. Ik schudde hem aan zijn schouders maar hij werd niet wakker, hij bewoog wel een beetje en viel naar voren en ja hoor boven op mij. "Joe" zei ik met nog een beetje adem dat ik had. "Joe!" riep ik nu half schreeuwend. Hij deed langzaam zijn ogen open en keek me aan. "Wat doe ik nu weer hier op de grond?" vroeg hij verbaasd. "Nou je was in slaap gevallen en toen wou ik je wakker maken maar toen viel je om boven op mij op de grond" zei ik. "O oke" zei Joe. "Maar kun je nu van me af gaan ik lig hier een beetje oncomfortabel" zei ik lachend. "O ja sorry" zei Joe die begon te blozen. Hij stond op en trok mij ook recht, net op dat moment kwam de rest ook binnen gelopen. "Dat was snel" zei ik en keek de rest aan. "Nou komen jullie mee?" vroeg mijn moeder en liep weer verder. We liepen achter ze aan en kwamen bij de twee auto's aan. "Wil je bij ons in de auto?" vroeg Joe. Ik gaapte even en keek Joe aan. "Ja is goed maar past het wel?" vroeg ik. "Ja mijn ouders gaan voorin, Nick en Kevin in het midden van de auto en wij gaan achterin" zei Joe. (Voor de mensen die het niet snappen het is een busje. "Oke" zei ik. "Mam, Pap, ik ga bij Joe enzo in de auto" zei ik. "Oke is goed" zeiden ze en ik stapte bij Joe in de auto. Na een kwartier te hebben gereden voelde ik me moe worden en ik legde mijn hoofd tegen het raam. "Ben je moe?" vroeg Joe. Ik knikte alleen maar zachtjes. "Ook nog last van je buik?" vroeg Joe weer. "Beetje" zei ik een beetje schor. Joe sloeg zijn arm om me heen en trok me naar hem toe zodat ik met mijn hoofd op zijn schouder lag. "Sluit je ogen maar" fluisterde Joe in mijn oor. Hij had nog steeds zijn linkerarm om me heen geslagen en hij streelde zachtjes mijn arm, de pijn in mijn buik verdween en maakte plek voor de kriebels in mijn buik. Ik sloot mij ogen en merkte dat ik al snel in slaap was gevallen.