Herbert deel [3]

Het was erg druk. Heel veel mensen in kleding dat gemaakt is van een raar soort stof van licht bruine kleur. In veel kraampjes lagen fruit, kooien met kippen, graan etc. ‘Wat spreken ze een rare taal’ merkte ik op. Ze lachte ‘Dat is Oudnederlands.’ Ik dacht daar een tijdje over na ‘O’ Ik werd veel aangekeken door de mensen (vooral jongens) omdat ik in een spijkerbroek met een rode blouse liep. Dat kende ze niet. Helena praatte met een andere vrouw, Ik merkte nu pas dat zij ook zulke domme kleding droeg. Helena vroeg iets over de ‘Dragon Cave’ wauw een grot? Mijn Engels is slecht maar ik weet wel wat Cave betekent. Na een tijdje was ze uitgepraat en liepen we verder. Langzaam begon het rustig te worden, Totdat we na een tijdje kwamen we bij een klif terecht. ‘Hier moeten we omlaag klimmen’ zei ze. Mijn ogen werden groot van schrik, Ik keek naar beneden het was ongeveer 60 meter diep en het water was heel wild. ‘Ben je gek? Als ik val ben ik hartstikke dood!’ Ze haalde haar schouders op. ‘Zorg dan dat je niet valt’ en ze begon naar beneden te klimmen. Ik volgde met moeite haar voorbeeld. Na een halfuur klimmen kwamen we bij een stuk waar verdacht veel mos was. Ze krabde al dat mos weg en ik merkte dat er een gat verscheen van ongeveer 1 meter bij 0.5 meter groot was. Hier kroop ze in. ‘wat doe je?’ sputterde ik. ‘Waar lijkt het op?’ vroeg ze verveeld. Na enkele seconden was ze in het donker verdwenen. Met een kreun volgde ik haar.