Haar schepper

Ik stond volledig verstijfd.
Ik wilde haar vragen waar ze in godsnaam mee bezig was maar door haar geconcentreerde uitdrukking had ik zo het idee dat ik haar niet mocht storen.
Kom op...Hij is zo aardig, voor hem moet ik dit kunnen, zei een zachte stem. Ik hapte naar adem.
Yes. Gelukt!
En toen viel alles weer weg. Ik ving nog net op dat ze ergens van schrok en toen waren haar handen weg. Ik opende verschrikt mijn ogen en zag toen dat ze klaar stond om me aan te vallen...Hoewel...
Haar ogen waren niet op mij gericht maar op iets achter me.
Ik draaide me verward om. Maar ik zag helemaal niets.
"Bella, wat is er aan de hand...?" Terwijl ik dat zei draaide ik me weer om om naar haar te kijken en zag dat ze weer die geconcentreerde uitdrukking had van net. Maar er lag nog een andere emotie in haar gezicht, een waar ik heftig van schrok. Haat.
Ik had niet gedacht dat dit gezicht angstaanjagend kon zijn, maar op dat moment was ik toch doodsbang.
"Kijk voor je. Dan zie je het zelf."
Iets in mij protesteerde. En mezelf dan aan gort laten scheuren? Ik dacht het niet.
Bella was een jonge vampier. Ze was opvliegend. Dat had je als je nog jong was en zeker als je nog geen training had gehad.
Het was logisch dat ik instinctief geen zin had om haar mijn rug toe te keren. Maar ik wist zeker dat ik haar kon vertrouwen en keek dus weer naar voren. En nu stond er inderdaad een vampier voor me.
Op het eerste gezicht leek het of ik in de spiegel keek.
Hij was ongeveer net zo groot als ik en zijn haar was net zo warrig als het mijne. Als je een schets van onze silhouetten zou maken dan zou je nauwelijks verschil zien. Toen ik hem nog een keer bekeek zag ik dat zijn gelaatstrekken niet helemaal hetzelfde waren als de mijne. Bovendien zat hij onder de littekens. Waardoor hij me aan Jasper deed denken. Zijn haar was donkerder en iets langer dan het mijne.
Hij zag er bovendien erg onverzorgd uit.
Ikzelf 'logeerde' regelmatig in een hotel om twee redenen. Ten eerste om ervoor te zorgen dat ik gewend bleef aan mensengeur voor het geval ik ooit terug zou gaan naar mijn familie.
En ten tweede omdat ik nu eenmaal gewend was aan hygiëne en enig comfort.
En dan had je nog zijn ogen. Ze hadden ongeveer dezelfde vorm maar hun kleur...ze waren bloedrood. Ik huiverde onwillekeurig. Ik had wel eerder niet vegetarische vampiers gezien maar nooit had ik zulke angstaanjagende ogen gezien. Zelfs in de nieuwelingen fase was die kleur niet zo fel. En ik had zowel via Jaspers herinneringen als in mijn eigen ervaringen (eigenlijk vooral via Jaspers herinneringen) voldoende nieuwelingen gezien om daar zeker van te zijn. Deze ogen leken van de duivel in hoogst eigen persoon. En op het moment dat ik hem in me opnam vielen er weer een aantal puzzelstukjes op hun plek. Ik had nu antwoord op een paar van mijn vragen.
Waarom Bella eerst zo angstig had gereageerd toen ze me voor het eerst zag. Welk monster een weerloos meisje transformeerde en haar vervolgens aan haar lot overliet. Waar Bella net vol haat naar had zitten staren.
En nog vele anderen zouden weldra beantwoord worden. Want degene die voor mij stond was niemand minder dan Bella's schepper...