11

'Jus, waarom?' Zei ik een beetje geirriteerd. 'Sorry. Nee laat maar.' Zei hij snel. Er was iets aan de hand maar ik was niet in de mood om met hem te praten. 'Pff. Ik ga eerst even kijken voor een jurkje. Vertel me daarna wat er is, oke?' Zonder dat ik antwoord kreeg hing hij op. 'Hij is vreemd.' Mompelde ik in mezelf. Ik stopte mijn mobiel weg en bekeek de kleding die er in de winkel hing. Mijn gedachtes waren nog steeds bij Justin - hij gedroeg zich zo vreemd. Mijn ogen gleden langs de jurken, maar besloot om toch te blijven hangen bij een wit jurkje. Ik pakte hem - of haar, ik weet niet of een jurkje mannelijk of vrouwelijk is, ookal dragen vrouw een jurk, maar sommige mannen ook dus het is lastig - op en bekeek hem goed. Het was een wit simpel jurkje met spagettibandjes en hij stopte ongeveer boven mijn knieën. Ik zocht verder naar jurkjes, shirtjes, broeken en accessoires in de winkel en vond er een hoop. Ik liep - zonder ze te passen - naar de kassa toe en kocht ze allemaal. Met 2 tassen gevuld met zomerkleding liep ik naar mijn fiets. Ik hing mijn tas aan het stuur en fietste naar huis. Justin maakte me te nieuwsgierig om nog langer weg te blijven. Ik zette mijn fiets in de schuur en liep het huisje binnen. 'Ben terug.' Riep ik vrolijk. 'Wat heb je gekocht?' Vroeg mijn moeder. 'Nou, een jurkje, hotpants, twee topjes, een armband, een leggin, oja, nog een hotpants, en een tuniekje.' Ratelde ik terwijl ik alles aan mijn moeder liet zien. 'Ach, wat leuk!' Piepte mijn moeder. 'Echt vrouwen weer, hè!' Zei mijn broertje hoofdschuddend en Justin en hij schoten in de lach. Justin, die lacht ? Maar dernet was hij nog aan het stotteren over iets wat er aan de hand was. 'Ik ga ze even boven leggen.' Zei ik en keek naar Justin zodat hij mijn hint begreep.