Yes, there are oceans between us

Ik open mijn ogen en staar naar het plafond dat naargelang de tijd steeds zwarter en zwarter wordt. Met een zucht stap ik het bed uit en klik op de button van mijn mobieltje waardoor ik vervolgens mijn ogen weer dichtknijp van het felle licht. Teleurgesteld stop ik het weg in de zak van mijn pyjamabroek. Ik plaats mijn hand op de trapleuning en zachtjes verwijder ik mezelf van de bovenverdieping. Een gevoel van veiligheid en opluchting overtreft me wanneer ik eindelijk de badkamerdeur heb bereikt. Ik open hem met veel geluid en kan de doffe douchegeur meteen ruiken. Tastend zoek ik achter de lichtknop die ik meteen aan zet. Ik plaats mijn handen aan de wasbak en bekijk mijn bedrukt gezicht aandachtig in de spiegel. Onmiddellijk draai ik aan de kraan en maak ik van mijn hand een kommetje die ik daarop vul met koud water. Ik buig mijn hoofd naar de wasbak. Mijn natte handen raken mijn gezicht aan die me een fris gevoel bezorgen. Ik gris naar de handdoek en dep mijn gezicht droog. Plots voel ik me zwakker worden dan ooit tevoren. Ik voel geen steun meer en plaats me zonder nadenken op het toilet. Suf kijk ik voor me uit terwijl er maar één gedachte door me heen gaat. L. Ik weet niet hoe vaak ik die naam al in mijn gedachten heb uitgesproken. L. L. L. Alsof het nooit wil stoppen. Alsof ik mezelf in leven hou door me te voeden met haar naam. Ik ben gebroken. Te broos om me sterk te houden. De druk in mijn hoofd wordt me teveel. Ik geef op en laat mezelf helemaal gaan. Tranen kriebelen langs mijn wangen naar mijn kin toe.
Zij. De enige die mijn liefde waard is. Ik schaam me niet meer. Ik kan het overheersende gevoel niet meer onderdrukken. Ik geef het aan mezelf toe. Leugens bespaar ik me. Het enige wat ik nu wil, is bij haar zijn. Haar zien Weten dat ze bij me is Haar vingers tegen de mijne voelen. Haar lichaam tegen mijn lichaam aandrukken en haar nooit meer laten gaan. Ik wil haar lippen eindeloos tegen de mijne voelen. Machteloos besef ik dat het enige wat ik bezit, herinneringen zijn. Herinneringen van vriendschap. Maar zo werkt het niet. Het is niet voldoende. Elke kilometer van haar verwijdert, verscheurt me telkens meer. Ik heb het nooit eerder begrepen maar ze had gelijk. 'Yes, there are oceans between us.'
Ze maakt me kapot. Kapot door liefde voor haar. Ik wil mijn hart uit m'n lichaam rukken en het aan haar geven. Al mijn organen aan haar schenken. Mijn leven aan haar afstaan.

Reacties zijn altijd welkom ntrlk