Chapter OO4.

Volgens mij had ik dat nog aardig goed aangepakt. Je moest chill zijn voor hen, dan accepteerden ze je pas. Ik sloeg het wiskunde boek op en zocht de goede bladzijde op. “Oké dan, eens even zien.” Ik krabbelde wat op het bord en liet vervolgens Alix naar voren komen. “Vul de som maar eens in.” Zei ik en gaf haar het krijtje. Toen ze het krijtje pakte kruisten onze vinger heel even aan elkaar. Ze voelde warm en zacht en een rilling liep over mijn rug. Ze keek even wazig naar het bord maar begon toen wat te krassen, toen ze klaar was gaf ze wat onzeker het krijtje terug. Weer kruisten onze handen elkaar. Ik zette mijn nagel zachtjes in haar vinger en ze glimlachte, daarna ging ze snel zitten. “Is dit goed?” Vroeg ik aan de klas, en een paar begonnen wat door de klas te schreeuwen. “Sst!” Zei ik streng en wapperde wat met mijn hand. “Dennis, is dit goed?” Vroeg ik en hij schudde zijn hoofd. “Nee, het moet 284,58 zijn.” Zei hij en ik knikte. “Goed zo.” Ik veegde het antwoord van Alix uit en zette het goede er neer.

Toen na schooltijd de klas leeg liep, bleef Alix achter. Ik pakte mijn tas en vulde hem, tot dat ik Alix opmerkte. “Is er iets?” Vroeg ik een tikkeltje bezorgd en ze knikte. “Ja, ehm, nou kijk..” Ze keek me wat onzeker aan. “Dit jaar doe ik zegmaar een niveau hoger, en ehm, ja, ik vind een paar vakken nogal moeilijk, dussehm..” Ze beet wat op haar lip en deed nogal zenuwachtig. “Dus wat..?” Vroeg ik. “Zou ik.. Zou je, ehm, zou ik misschien bijles kunnen krijgen daarvoor.. Van jou?” Ze keek me aan met een blozend gezicht en ik glimlachte. Ik wees naar een stoel en ze ging zitten. Zelf ging ik achter mijn bureau zitten en hing ik voorover. “Vertel maar welke vakken je moeilijk vind.” Zei ik en Alix glimlachte. “Wiskunde, Nederlands en dan vooral grammatica en zo, en Geschiedenis.” Zei ze en ik dacht even na. “Oké dan, ehm, eens even zien. Ik kan elke dinsdag- en donderdag avond. Maar laten we het eerst maar op dinsdag houden, dan zien we nog wel verder of het nodig is en zo.” Ik stond op en Alix volgde mijn voorbeeld. “Vandaag is het dinsdag.” Herinnerde Alix me nog. “Oh ja! Dan zie ik je vanavond wel?” Vroeg ik nu toch een tikkeltje onzeker en ze knikte. “Maar eh, waar woon je?” Vroeg ze en ik schreef snel mijn adres op een papiertje. Ik gaf het haar en ik knipoogde. Glimlachend liep ze weg.

Ractiee's?