I'm Alive - 11

Ik draai me om naar Jile en neem hem in mijn armen.Maar terwijl ik Jile in mijn armen nam en dus mijn rug naar Al toe keerde zag ik niet hoe hij een stalen kandelaar pakte en die op me af sloeg.Een klap op mijn achterhoofd volgde en ik val tegen de grond terwijl mijn armen van Jile afglijden en met doffe klappen op de grond belanden.Schokkerig beweeg ik mijn ogen naar Al die diep hijgend naar me kijkt met woedende ogen.
Vage beelden schieten door mijn hoofd heen en zie hoe het vroeger was, maar niet zoals ik nu ben.Nee nog verder terug.

'Al kappen!Je doet ons kind pijn, laat hem los Al' 'Nee!Hij zal het leren om tv te kijken zonder te vragen!' Al gillende rende ik op Al af om te zorgen dat hij ons kind los zou laten.En zo gebeurde het ook, maar op een ruwe manier.Hij duwde Jile van zich af die zijn hoofdje stootte aan de tafel en begon te huilen.Mijn handen reiken uit naar Jile, maar Al's handen grijpen mijn nek vast en proberen me te verstikken terwijl hij me overal heen sleurt.Hij slaat mijn hoofd tegen muren, kasten, glazen en vazen.En dan, in de keuken, grijpt hij een schaar en trekt me aan mijn haren omhoog terwijl ik mijn evenwicht niet terug kan vinden en gil van de plotse pijn.Hij knipt mijn lange lokken af en gooit ze met de schaar aan de kant.Ik weet op mijn handen te vallen en hoor hoe hard Jile huilt, maar dit vervaagd allemaal wanneer ik een hard klap tegen mijn achterhoofd krijg en iets hoor kraken en scheuren.Langzaam zak ik tegen de grond aan terwijl ik het bloed voel vloeien en Jile in de woonkamer zie staan, zich overeind houdende aan de tafel.'Ik haat je Al'. Waren mijn laatste woorden en Jile was mijn laatste zicht.