53.

53.
Ik reed in mijn zwarte Rangerover naar haar toe. Mn meisje die straks mee op tour ging. Nouja, dat was niet helemaal waar. Als ze mocht ging ze mee, en ze was mijn meisje ook niet. Nog niet. Als het aan mij lag teminste. Toen ik bij haar huis aankwam parkeerde ik mijn auto en stapte uit. Ik liep het pad naar haar voordeur op wat niet mee viel met al die sneeuw. Ik belde aan en niet veel later deed het mooiste meisje in de wereld de deur open. 'Hee.' Zei ze terweil ze me begroette met een knuffel. We liepen naar de woonkamer waar ik ging zitten op de bank. 'Wil je wat drinken ?' Ik knikte. 'Wat wil je ?' 'Doe maar Cola.' 'Oke.' Zei ze terweil ze naar de keuken liep. Niet veel later kwam ze terug lopen met 2 glazen Cola in haar hand en een vrouw achter haar. Ze had blond haar tot op haar schouders en een zongebruinde huidskleur. 'Ik ben Charlotte, Bianca's moeder.' Zei ze terweil ze me een hand gaf. 'Haar vader is helaas niet thuis want die moest zo nodig weer eens weg. Maar we hebben al veel over je gehoort via de telefoon.' Vertelde Charlotte. 'Ma-h-am!' Zeurde Bianca. 'Oke, oke ik hou mn mond al.' 'Beter gaan we naar mijn kamer.' Zei Bianca terweil ze van de bank opsprong en me mee trok.