7

Mijn vader springt de kamer in en begint te lachen. ‘Het is niet grappig!’ Zeg ik woest terwijl ik mezelf bekijk in de spiegel. Ik heb een getekende snor en sproetjes op mijn gezicht. Mijn moeder en mijn broertje staan er nu ook, ze lachen nog harder dan mijn vader deed. Ik pak een washand en maak hem nat. Schrobbend kom ik de kamer uit en ik zie Justin grijnzend achter mijn broertje staan. ‘Oh, maak dat je weg komt.’ Zeg ik woedend en loop richting hem toe. Mijn vader houdt me tegen dus ik gooi het washandje maar in Justins gezicht. ‘Justin, help haar even met het weghalen. Daarna komen jullie allebei naar beneden.’ Zegt mijn moeder en ze lopen met z’n drieën naar beneden. ‘Bedankt, Beaver.’ Zeg ik sarcastisch. ‘No thanks. Ik moet wel eerlijk zijn, je kunt zo topmodel worden.’ Zegt hij met een grijns. Ik ga weer verder met het schrobben. ‘Kun je me helpen?’ Vraag ik als ik merk dat ik niet veel verder kom. ‘Nee.’ Zegt hij en loopt naar mijn balkon. Wat is hij irritant! Ik loop naar de badkamer en doe er klein beetje shampoo op. Ik maak het washandje weer nat en sluit mijn mond en ogen en ga weer verder schrobben. Na tien minuten open ik mijn ogen weer en is mijn gezicht schoon. Ik loop terug naar mijn kamer en ik zie Justin op mij wachten. Zonder iets te zeggen gaan we naar beneden en hebben we ontbijt. Ik heb mijn mobiel teruggekregen omdat Justin mij had teruggepakt. Had hij mij teruggepakt voor wat? Hij is met de oorlog begonnen. Eerst was het ruzie, nu is het oorlog. Ik zit bij het meer met mijn voeten in het waar, te bellen met Caitlin. ‘Je moet hem terugpakken.’ Zegt ze. ‘Ja! Maar wat moet ik doen?’ ‘Je moet jeukpoeder in zijn kleding doen.’ ‘JA! Je bent geweldig Cait,’ roep ik van enthousiasme, ‘maar waar kan ik dat vinden?’ ‘In de Fopshop in de stad.’ ‘Oh ja! Ik ga het meteen halen. Ik bel je later wel hoe alles is gegaan.’ Ik hang op en ren naar mijn fiets die in de garage staat. ‘Ik ga even iets lekkers halen in de stad.’ Zeg ik tegen mijn moeder die op het terras ligt te zonnen. Rustig fiets ik naar de Fopshop en haal daar een flesje met jeukpoeder. Bij de supermarkt haal ik nog een pakje met snoep en fiets terug naar huis. ‘Wat heb je gekocht?’ Vraagt mijn broertje. ‘Oh iets lekkers.’ Zeg ik snel voordat ik de trap opren. Ik hoor hem nog iets mompelen. Ik stop het jeukpoeder in mijn nachtkastje en kleed me om in een zomersjurkje. Het is vandaag 4 juli dus ik heb genoeg tijd om zijn kamer te besproeien met jeukpoeder. Beneden gooi ik de zak met snoep op de koffietafel. Snel doe ik mijn haar in een knot en plof neer op de bank. ‘Pfoe, wat is het warm!’ Zeg ik en mijn broertje knikt. ‘Over een half uurtje komt je lover.’ Zegt hij en ik geef hem een duw. ‘Miss Ik-Draag-Altijd-Make-Up draagt geen make-up.’ Zegt Justin uit het niets. ‘Wat?’ Ik kijk hem vragend aan. ‘Je hebt geen make-up en je broertje zei dat je er niet zonder kon. Foundation, mascara, lipgloss.’ ‘Weet je hoe warm je het krijg met een laag foundation en lipgloss?’ Zeg ik snel om me te verdedigen. ‘En mascara dan?’ ‘Daar had ik geen tijd voor want jij had op mijn gezicht getekend.’ ‘Jongens,’ begint mijn moeder, ‘Cait doe jij je make-up nu maar en jullie twee,’ ze richt zich nu naar Alex en Justin, ‘kleed je om in iets leuks.’ Ik loop rustig naar boven en breng een laag mascara aan. Als ik naar de tweede verdieping wil gaan, stormt Justin zijn kamer uit. ‘Oeh, miss Ik-Draag-Altijd-Make-Up heeft eindelijk make-up op.’ Zegt hij grijnzend. Ik geef hem een duw. ‘Dat jij nou lipgloss of zo draagt in je clips.’ Hij wordt meteen stil. ‘H-Hoe weet je dat?’ ‘Ik weet meer van je dan dat je denkt, Beaver.’ ‘Jas.’ Ik rol met me ogen als ik het woord “jas” weer hoor. ‘Wat is er boven?’ Vraagt hij opeens aardig. ‘Uhm, de slaapkamer van mijn ouders en een kamer van mij.’ Hij kijkt nu ongeïnteresseerd en loopt verder. Bovenaan de trap ga ik zitten, hier kan niemand me zien en ik heb geen zin om mijn oude kamer in te gaan. Dat was de kamer waar ik en mijn oude beste vriendin Isabel altijd kwamen. We hadden twee jaar geleden ruzie gekregen en het is nooit meer goed gekomen. Ik wou haar nog een tweede kans geven, maar zij mij niet. De tranen lopen rustig over mijn wangen. Ik wil ze niet tegenhouden want “er mag best gehuild worden als het gaat om een vriendschap van 14 jaar.” Dat waren Jasons woorden in de zomer van 2008. Net voordat ik wegging kregen we ruzie en ik heb bij Jason bijna elke dag gehuild. ‘Waarom liep ik hier eigenlijk naartoe?’ Vraag ik aan mezelf.

Als jullie me in de top 5 kunnen krijgen, dan activeer ik vandaag nog twee deeltjes!