Let de games begin 5.1

Lexus en ik haasten ons door de menigte, richting het trainingscentrum. Maar toen we de hal in liepen zag ik al dat het te laat was. De tributen hadden zich in een cirkel op twee mensen gevormd. Sloan en Tiaro stonden in het midden tegen elkaar te schreeuwen. Niemand deed wat. De vredebwakers vonden het alleen maar mooi. Alleen Demian, deed zijn uiterste best om ze uit elkaar te houden. Tiaro gaf Sloan een duw. Nu moesten we echt wat doen want fysiek geweld. Dat was voor de spelen zelf, niet voor daar buiten. Lexus rende er op af met mij op zijn hielen. We konden het allen niet voorkomen dat Tiaro uithaalde. Maar omdat Demian voor Sloan ging staan krijg hij hem vol op zijn neus. Die op de grond viel. Quirron als oudste tribuut probeerde Tiaro in bedwang te houden. “Op houden jullie twee!” riep Lexus. En greep Tiaro vast waardoor Quirron hem los kon houden. “Je gaat er aan, bitch!” schreeuwde Tiaro. De woede in zijn ogen, was niet normaal. Visita kwam nu ook aan rennen om er tussen te gaan staan. Ik richtte me op Sloan. “Alles goed?” vroeg ik. “Ja, maar hij daar noemde me een vuil secreet en een leugenaar.”en ze wees naar Tiaro. Gelukkig hoefde Sloan niet in bedwang te worden gehouden. Quirron zat bij Demian op de grond. Zijn neus stond scheef en bloede heftig. Zijn mooie pak zat helemaal onder. Ik knielde op de grond. “Laat me eens zien?”vroeg ik. Hij haalde zijn handen nu helemaal we zodat ik hem goed kon bekijken. Die was gebroken, de artsen moesten dit nog wel even fiksen voor dat hij de arena in ging.. Didier nam Tiaro van Lexus over. Tiaro bleek maar langzaam rustiger te worden. “Ik neem Demian wel mee naar de artsen. Neem jij Sloan mee naar boven?” vroeg Lexus aan me. Ik knikte en liet Demian aan hem over. “Kom we gaan naar boven,”zei ik tegen Sloan en trok haar mee. “Je gaat er aan, je gaat er aan!” riep Tiaro ons nog na. Annabel die helemaal geschokt was door de situatie volgde stilletjes net zo als Kenaeu en Lucinda.In de lift was het dood stil.

Terug op de elfde verdieping, liet Sloan zich op de bank vallen en duwde een kussen tegen haar gezicht zodat wij niet konden zien dat ze huilde. Lucinda, Kenaeu en Annabel dropen af. Ik ging naast haar op de bank zitten. “Sloan?”
Ze reageerde niet. Ik probeerde het kussen weg te trekken. Maar ze hield het te strak vast. “Sloan, ik wilde alleen maar even zeggen dat je niks verkeerds hebt gedaan. Het Capitool wil een verhaal, actie. Daarom hebben ze je die vraag gesteld.”
Het kussen ging langzaam voor haar gezicht weg. “En ik heb het verkeerde antwoorden geven,” zei ze zacht. Misschien had ze dar wel een beetje gelijk in. “Maar je ben wel eerlijk geweest.”
“Maar daar red ik mijn leven niet. Tiaro, heeft het nu op mijn gemunt. Alicedee, ik wil nog niet dood. In iendergeval niet morgen bij dat eerste gevecht,”zei ze huilerig en klemde zich aan me vast. Mijn truitje werd helemaal nat van haar trainen. “Stil maar, we verzinnen wel wat,”zei ik. “Je bent sneller dan elk andere tribuut. Je moet gewoon bij Tiaro uit de buurt blijven. Dan overleef je de eerste dagen wel.”
Ik voelde me zo machteloos. Ik kon haar niet echt meer helpen.
Op dat moment kwamen Lexus en Demian de huiskamer binnen. Zijn neus stond weer recht en bloedde niet meer. Alleen zijn pak zat nog wel helemaal onder “Hoe is het met je neus?” vroeg ik. “Hij staat recht maar hij is nog wel wat gevoelig. Maar hoe is het met haar?” vroeg hij. “Ik ben oké,” zei Sloan in eens en veegde haar tranen weg. “Ik moet gewoon bij Tiaro uit de buurt blijven.”
“Jullie moeten uiterst voorzichtig zijn, bij elkaar blijven. En gewoon doen wat we afgesproken hebben,” zei Lexus.
“We moeten een sterk team vormen met Quirron en Jayden,”zei Demian. “Dat is de afspraak,” wees Lexus er op.
“Nou ja, als ik met plots met Tiaro in gevecht raak. Zal ik hem een poepie laten ruiken. Ik ben sneller,” zei Sloan.
“Maar wees op je hoede, wil je. En ga het uit de weg als het kan,”zei ik.
Ze knikte. “Nou jullie eten en dan naar bed, morgen is het weer vroeg op,"zei Lexus.

Na het eten nemen we afscheid van Sloan en Demian, Die we niet meer zullen zien morgen ochtend. Want het was vaak ver reizen naar de arena Kenaeu zou met Sloan mee gaan. En Lucinda met Demian.
“Pas goed op jullie zelf,”zei ik en gaf ze allebei een zoen op hun voorhoofd. “Hou jullie taai,” zei Lexus. Daarna gingen we slapen.
“Red jij het alleen vannacht?” vroeg Lexus aan me voor hij zijn kamer in ging. Ik wist niet wat ik moest doen. “Het zal je laatste echt goeie nachtrust worden.”
Daar had hij gelijk in, als de spelen een maal begonnen waren was er geen tijd om te slapen.
“Goed, alleen omdat ik goed wil slapen,”zei ik. Daarna liep ik zijn kamer op. Ik kroop in zijn bed weer helemaal aan de andere kant. Alleen sliepen we allebei niet. Iemand hield ons wakker. Sloan had problemen met slapen maar dat zou ik ook niet kunnen met die woorden die Tiaro naar me zou toe slingeren. “Slaap je al?” vroeg Lexus. “Nee’” zei ik.
“Jij ook niet zo te horen.”
Dat waren de enige woorden die we wisselde. Want het werd rustig en ik viel in slaap.

“Wakker worden slaapkop. Je moet over een uur klaar zijn dan is het startschot voor de spelen.” Hoorde ik een vrouwenstem hard door de kamer. Toen in mijn ogen open deed zag ik Annabel. “Ook goeie morgen,”zei ik.
“Alicedee, sorry ik had jou hier niet verwacht”zei ze verbaasd. “Ik maak hem wel wakker,” zei ik. “Dan komen we er aan.”
Ze knikte en liep de kamer weer uit. Lexus lag vlak naast me.
“Lexus, slaapkop heb je het gehoord we moeten er uit,” zei ik zacht.
Hij mompelde wat. “Lexus, wakker worden.” Hij leek alleen niet te willen. Daarom trok in de dekens van hem af. Wat lekker koud aan voelde “Lexus, sta op” en ik schudde hem wat door elkaar. Toen gingen zijn ogen open. “Eindelijk, je bent wakker we moeten opschieten de spelen beginnen over een uur.”

groene knoppie niet vergeten