The Gift of Blood... 6 (twilight)

De mailtjes
Charlie keek op van zijn eten. "Weer eens problemen, Bells," antwoorde hij langzaam. "Hoezo?" "Er is een lijk aangespoelt op het strant van La Push! "Dat meen je niet!" vroeg ik geschrokken. Beelden van het levenloze lichaam van Jacob of een van de andere weerwolven schoten door mijn hoofd. Zij waren de gene geweest waar ik een tijdje dagelijks was geweest toen de Cullen's me hadden achter gelaten. Ik was dan misschien niet verlieft op een van hun. Te minste ik zou nooit iets kunnen voelen voor een van hun zoals voor Edward. Maar ze zijn toch wel als familie voor me. "Is bekent wie het is?" vroeg ik snel. "Nee, in ieder geval niemand uit La Push zelf," stelde Charlie me gerust.

Op gelucht haalde ik weer adem. "Maar als je wil zal ik je op de hoogte houden van de zaak?" stelde Charlie voor. "Dat zou ik fijn vinden, pap," antwoorde ik voorzichtig.

Na het eten ging ik snel naar mijn kamer en starte mijn computer op. Even mail checken:

3 berichten van Renee:

HeeeeJ Schat.

Hoe gaat het daar in ons favoriete stadje?
Was de vakantie een beetje te doen daar?

Als je wil kom je de volgende vakantie maar een keer met Edward bij ons hoor!

Ik hoorde van Charlie dat de familie Cullen aan honkball deed. Phill kan niet wachten om is een potje mee te spellen

XxX Jhuu

MoedertJ

---

Dit was echt typische weer zo'n mailtje van mijn moeder. Ik zou eigenlijk graag een keer met Edward naar mijn moeder toegaan maar... Edward en zon met een slechte optie. Misschien konden we wel een keertje in een midder zonnige plek afspreken. En Phill honkball spelen met de Cullen's zag ik ook niet zo een twee drie gebeuren. Ik bedoel Phill was best goed, voor een mens dan. De Cullen's zouden niets van hem heel laten. Dit waren nou precies de problemen waar ik met mijn schoonfamilie tegenop liep.
Zuchtend opende ik het volgende evelopje.

HeeeJ Lieverd

Je zult het wel weer druk hebben. Vergeet geen lol te maken hoor !

Phill's team heeft zich gekwalificeert voor een grote honkball kampioenschap. Ben alleen even vergeten hoe het ook alweer heten ...

Heeft je vader nou al een nieuwe computer voor je gekocht?

KusJ Renee!

---

Druk hebben? Ze moest eens weten waarmee! Het was misschien wel mijn eindexame maar dat was niet eens waar ik me het meest op foccuste. Elke dag bespraken Edward wel weer een nadeel of iets waar we rekening mee moesten houden. Na ons huwelijk en mijn tranformatie. Edward had zich er gelukkig wel bij neergelegt, mijn vampierwens.
Het kampioenschap was een teken dat het goed ging bij haar en Phill. Ik vond het vreselijk om ze in de toekomst alleen te moeten laten. Maar die pijn word al wat meer verlicht als ik weet of in geval denk dat het goed gaat met mijn familie gaat.
En de computer dus duidelijk haar idee. Daar zal ik haar nog wel voor bedanken ik mijn mailtje. Ik bedoel dit werkt toch echt serieus veel beter!

Snel opende ik het laatste evolopje...

HeeeeeJ Sgat!

Jhu zult wel denken wanneer houd die vrouw nou eens op met schrijven!

Maar ik heb een grote verrassing voor je!

Ik wil eht nu nog niet vertellen. Maar je komt er wel achter!

XxxXxxxX Reneeeee

Ps. Hoe was je eerste schooldag???

---

Een verrassing? Natuurlijk zou ieder mens er blij mee zijn maar... ik niet echt. Ik vind het fijn om te weten wat ik kan verwachten. En trouwens ik moet mezelf en ook de Cullen's kunnen voorbereiden. Straks staan ze ineens op de stoep ofzo!

"Maak je er maar niet ongerust over. We zijn wel gewent om ons snel aan te passen," hoorde ik plotseling een stem achter me. Ik schrok me rot en draaide me snel om. Daar stond Edward. "Jeetje, kun je zeggen wanneer je vanplan bent me te laten schrikken!" "Ik zal je van te voren waarschuwen," zei hij met een bloedserieus gezicht.
"Renee wil dat we een keer naar hun toekomen," melde ik hem. Hij knikte "Weet ik," antwoorde hij glimlachend. Ik wierp hem een vragende blik toe. "Ik heb alle mailtjes kunnen meelezen," deelde hij me grinnikend mee. "Fijn," kuchde ik.

Maar even wat anders. Ben je alverder gekomen met je wie-wat-waar-Accet onderzoek?" vroeg ik toen het me plotseling te binnen schoot.

....

W.V.