Het spook van het theater. *Bill love story* 33

The world is my greatest and most difficult hurdle ever!
*Tom's POV*

Na een vertraging van een half uur en een vlugt van 20 uur. Ik kom om 1.00 s'avonds aan in Japan. Ik ben echt dood op. Maar ik heb niet eens tijd, ik moet uitvinden waar Kyoko is. Het is nu al dag 1. Morgen trouwt Kyoko, dan ben ik haar kwijt... voor eeuwig. Mijn lichaam rilt bij dat idee.

Ik loop naar een rek met kranten op het vliegveld. Gelukkig hebben ze ook Duitse kranten voor de Duitse buitenlanders. Ik lees:

Prinzessin kam gestern.
Morgen wird die große Feier stattfinden. Auf dem großen Platz. Wer will, dass an dieser plegtichheid, müssen so angebracht sein, um auf den nächsten Punkt Registrierung. Registrierung Punkte auf: Rathaus, Rathaus und wichtigen Orten wie dem Flughafen.

(Prinses is gister aangekomen.
Morgen zal het grote feest plaats vinden. Op het grote plein. Iedereen die deze plegtichheid wil bijwonen, moet zich op geven bij het dichtsbijzijnde registratie punt. Registratie punten zijn op het: gemeentehuis, Stadhuis en belangrijke plaatsen als het vliegveld.)

Yes, het vliegveld. Dat is dus hier. Ik kijk rond. Daar, een lokketje met reagistatie erboven. Aleen daarvoor staat een erorme rij. Zelfs nu om 1.24 s'nachts staan er nog mensen die zich willen laten registreren. Toch sluit ik maar achteraan... Ik moet een zal binnen komen...

*Bill's POV*

Morgen is het zover. Morgen ontmoeten mama en Settela, en eigenlijk is dus ook, onze verre familie. Ik hoop echt dat mijn droom geen voorspelling was. Ik voel me eigenlijk ook best schuldig. Wat ben ik weer eens egoisties, mijn broer is nu, met misschine wel gevaar eigen leven afgereist naar Japan om Kyoko te redden. En Settela ontmoet eindelijk de mensen die ze al haar hele leven mist. En ook mijn moeder... die misschine zelfs wel haar ouders eindelijk weer ziet. En ik... ik denk alleen maar aan mezelf. Of mijn leven er na morgen wel leuk uitziet. Terwijl Tom misschien dan wel voor altijd Kyoko kwijt is...

*Tom's POV*

rood = de nederlandse vertaling (heb ik gedaan bij moeilijke stukjes)

Na 2 uur ben ik dan eindelijk aan de beurt. "I would like to register for the wedding of Princess Kyoko." zeg ik in mijn best Engels. Zo te zien ging het goed want de vrouw achter de balie tikt wat op haar computer. "Your name?" "Tom Kaulitz." "And your age (leeftijd)?" "18 year." "And Where are you from?" "Germany." "I'm sorry but we do not allow foreigners. Except when they come at the invitation." (Het spijt me maar wij laten geen buitenlanders toe. Tenzij ze op uitnodigning komen.) "But I am a good friend of Princes Kyoko!" "Of course, and I'm actually a ratelslang" (Natuurlijk, en ik ben eigenlijk een ratelslang).

Ik kan het niet geloven. Ik heb gewoon 2 uur in de rij gestaan en dan zegt die vrouw (die idd wel wat weg heeft van een ratelslang) dat ik er niet in mag! En de tijd tikt door... ik moet toch binnen zien te komen...