Het spook van het theater. *Bill love story* 27

Ik de stad liet ik Settela verschillende soorten winkels zien. Ze had natuurlijk nog geen idee wat haar smaak kwa kleding was. Dus besluit ik maar om verschillende stylen te laten zien. Eerst maar eens doorsnee kleding. We liepen een winkeltje binnen met daarin broeken in allerlei kleuren en stoffen. Ook hangen er allerlei stylen Tshirts. Als ik haar hier gewoon zelf liet kiezen zo ze zelf haar smaak kunnen kiezen...

Settela kijkt eerst rustig rond en bekijkt alle kleren. Dan loopt ze toch naar iets toe. Ze komt terug met een donkere spijkerbroek en een rood Spaans uitzient topje. Ik wijs haar de pashokjes aan en na een paar mintuten komt ze naar buiten met het setje aan. "Wow, dat staat je echt goed!" zegt ik vrolijk. "Dankje!" lacht ze vrolijk terug. En zo kopen we in de stad nog wat setjes. Haar style is wel grappig. Alles behalve de kleren die ik zou uitkiezen maar wel grappig! Als je haar kleren bekijkt heeft het overduidelijk een Spaanse look.
Na een paar uur shoppen is het al 16.00. We besluiten naar huis te gaan. Na een lange rit in de trein en de bus komen we in Loitsich (schrijf ik vast verkeert, maar heb ff geen zin om optezoeken. En weet het niet uit me hoofd ) uit. Met een stuk of 5 vol gepropte tassen en haar oude leren tas nog dicht tegen haar borst aangedrukt loopt Settela het huis binnen. Zuchtend gooit ze de tassen op de bank. Binnen zit Tom een beetje op zijn gitaar te spelen. "Waar zijn mam en Veerle?" vraag ik terwijl ik op de bank tegenover hem neerplof. "Nog wat spullen voor de vakantie kopen!" mompelt hij. "Mag ik is?" vraagt Settela en ze wijst op de gitaar van Tom. "Uuhm...nou oke dan. Maar het is niet zo makkelijk als het lijkt hoor!" zegt Tom terwijl hij Settela de gitaar voorzichtig aangeeft. Settela pakt de gitaar aan en gaat naast mij zitten. Ze zet haar linkerhand goed op de snaren en heft haar rechterhand om aanteslaan. En ja hoor ze begint. Maar niet zomaar ofso nee heel goed zelfs. Ze speelt een liedje... 1000 Meere! "He hoe kun jij gitaar spelen?" weet Tom na een tijdje uittebrengen. "Die stond op de zolder van het theater. Ik heb het bezelf aangeleerd." zegt ze alsof iedereen dat doet. "Maar hoe kun je 1000 Meere dan spelen?" vraag ik langzaam. "Ik weet niet. Als ik een liedje hoor kan ik hem na een tijdje gewoon spelen." glimlacht ze verlegen. "Niet normaal gewoon!" zegt Tom opgevonden. Dan hoor ik de deur open en dicht gaan. "Wat is niet normaal!" vraagt Veerle lachend als ze de kamer binnen komt. "Wist jij dat Settela zo goed kon gitaar spelen?" vraagt Tom snel. "Ja natuurlijk! Ze speelde altijd voor mij als ik niet in slaap kwam." zegt Veerle lachend. "Er word mij hier ook nooit iets vertelt!" zegt Tom nep-beledingt. "Ach Tom ik zou me er toch maar overheen zetten, want jem oet nog een hele vakantie met ze optrekken!" zegt Simone als ze ook binnen komt met een tas vol boodschappen. "Zal ik onze kleine Tommie dan maar eens opvrolijke?" vraagt Veerle lachend terwijl ze hem een kus op z'n wang geeft. Belijk veranderd Tom's gezicht in een grote grijns. "En trouwens mijn antwoord is...ja!" en ze geeft Tom nog een zoentje. "Ja waarop?" vraagt Tom nietbegrijpend. "Op de vraag die je mij wou stellen voor Yuki ons kwam onderbreken!" zegt Veerle lachend. Blijkbaar begint er bij Tom iets te dagen want gelijk geeft hij Veerle een zoen waar de vonken gewoon vanaf vliegen.

V.W.