Het spook van het theater. *Bill love story* 22

Rhodiola rosea
Daar staat...Settela! Ik voel de woede weer in me opborrelen. "Weg jij! Weg! Jij heb al genoeg gedaan!" schreeuw ik haar kwaad toe. Ze schrikt op en rent de deur uit. Ik loop naar Bill toe en zie een rood flesje naast zijn bed staan. Het zit nog maar voor de helft vol. Voorzichtig pak ik het op een hou het tegen het ligt. "Vast vergif" mompel ik zachtjes. Ik doe het in me zak en loop naar Bill toe. daar ligt hij dan. Aan allemaal slangen waarmee hij wors volgepompt met weet ik veel wat. Ik kijk naar zijn gezicht, de angst is er nog vanaf te lezen. Één ding is zeker als Bill het niet halt ga ik wrak nemen op Settela. En dan...dan heb ik ook geen reden meer voor het leven. Dus...
Voorzichtig laat ik me hand langs Bill's gezicht hangen. Het lijkt net of hij slaap. Of hij ieder moment zijn ogen kan open doen. Maar nee... Als ik daar even zit begin een van de kastjes te piepen. Ik schrik op en raak een beetje in paniek. Dan komen er allemaal dokters en zo binnen lopen. "Wat is er..." vraag ik verschrik maar ik word snel naar schter gewerkt. En een zuster neemt me weer mee terug naar de kamer waar ik vandaan kwam. Daar ligt Veerle languit op het bed te slapen. "Mevrouw weet u waarom ineens die apperatuur afging?" vraag ik langzaam. "Er is iets veranderd in Bill zijn lichaam. Dan gaat te apperatuur af. Maar ik weet niet of het goed og slecht is." Ze loopt de kamer weer uit en ik ga op een stoel zitten. Shit, dat was dat vergif natuurlijk. Nu kan Bill het wel schudden. Ik voel een traan over mijn wang lopen. En nog één. Ze vallen op de grond. "Tom, niet janken! Bill is nog niet dood en dat gaat niet gebeuren ook." spreek ik mezelf moed in. "Hoe...hoe gaat het nu met Bill?" hoor ik dan opeens een gebroken stem achter me vragen. Ik draai me om en zie daar Simone staan. Ik loop naar haar toe en ze begint te huilen. "Rustig maar mam. Hij gaat het halen. Dat voel ik." zeg ik zacht. Na een paar uur. Als me moeder waarschijnlijk moe van de reis inslaap is gevallen. Vliegt de deur opeens open. Een broeder komt binnen gelopen en daar achter... het bed van BILL! Snel maak ik Veerle en Simone wakker. Daar ligt Bill dan. Nog steeds met z;n ogen dicht. Als de broeder mij ziet kijken zegt hij: "Je broer ligt niet meer in coma hier. Hij slaap gewoon nog even. Het was een zware dag voor hem." "Maar Bill was toch in levens gevaar?" stamel ik. "Ja klopt. De artsen staan voor een raadsel. Bill's wonden zijn prachtig genezen. Het enige vreemde wat ze gevonden hebben ik een soort mengel van Rhodiola rosea gevonden. Misschien heeft dat ermee te maken." "Rhodiola rosea?" vraaag ik met langzaam. "Ja, een sterk kruid. Werd veel bij de Roma gebruikt als medicijn." zegt de man snel. Stik die Settela wou Bill alleen maar helpen. Maar waarom? Eerst stak me hem bijna dood en nu...wil ze hem in leven houden! Ik kijk weer naar Bill langzaam opend hij zijn ogen. "Waar...waar ben ik?" vraagt hij....

W.V.

einde
Oké als Bill dood moet zijn...
Eindigt het verhaal hier voor jou

R.I.P.