Het spook van het theater. *Bill love story* 20
Ik pak het en lees: Bengesko niamso
"Bengesko niamso. Wat betekent dat?" en ik kijk Veerle vragend aan. "Het is Romani voor 'Vervloekte Duitsers'" zegt ze angstig. "Aha, en Romani dat was die Roma taal toch." zeg ik voorzichtig. "Settela heeft die webpagina waarschijnlijk gelezen en..." "Nu denkt ze dat Bill haar iets aan wil doen." maak ik haar zin af. Veerle knikt. "Of erger ze wil wrak voor haar familie." zegt ze angstig. "Scheiβe, weet die Settela dan niet dat de oorlog voorbij is? En hoe ken jij haar eigenlijk?" vraag ik dan opeens. "Lang verhaal. Maar we moeten nu zorgen dat ze Bill niets doet." Veerle kijkt me kwaad aan en druk op een verborgen knop in de lijst. Langzaam schijft de spiegel opzij en kom er een doorgang. "Settela woont hier al haar hele leven. En ze komt uit een zigeuner familie. Bedrog en entertement zit haar in het bloed." Veerle moet hoor vaker zijn geweest want ze weet dat er een boot is. Daar hoor ik een prachtige vrouwen stem praten. Maar als ik zie wat er gebeurt dat me hart even stil....
"Ja vlucht maar! MONSTER!"
En wat er daar afspeeld voor mijn ogen... Het is gewoon zo...zo angstaanjagend. Het enige wat ik kan doen is toekijken. Ik wil wel wat doen maar ik sta als aan de grond genagent. Daar staan Bill en Settela. Bill is Settela blijkbaar vanaf het theater gevolgt. Maar nu kan Settela geen kant meer op. "Vermoord me dan...dat hebben jullie toch ook bij mijn familie gedaan. En bij de andere van de Sinti." gilt Settela blijkbaar is ze radeloos. "Settela ik weet niet wat je bedoelt." zegt Bill voorzichtig. "Natuurlijk en wat er met mijn ouders is gebeurt is zeker een misverstand. Ik heb het toch zelf gelezen op dat raare ding." sist Settela. "Settela vertrouw me ik wil je echt niks doen!" zegt Bill terwijl hij nog een stap in haar richting zet. "Achteruit, achteruit ik vecht voor mijn leven!" en Settela haalt ineens achter haar rug vandaan. "Settela alsjeblieft..." zegt Bill terwijl hij voorzichtig nog een stap in haar richting doet. Maar dan halt Settela uit met het mes. Bill zakt gelijk door zijn knieën. "En deze is voor mijn ouders!" zegt ze en ze heft het mes weer omhoog. "SETTELA STOP!" hoor ik ineens Veerle naast me roepen. Blijkbaar kan zij nu ook pas iets zeggen. Geschrokken laat Settela het mes vallen. Ze kijkt Veerle geschrokken aan en rent dan weg. Weg de duistere nacht in. Ik ren naar Bill toe. "Ja vlucht maar! MONSTER!" roep ik haar nog na. Ik kijk naar Bill daar ligt hij. Het bloed stroomt uit een gat op z'n borst. Het bloed stroom over zijn borst. Ik voel de kracht uit mijn benen verdwijnen. Ik ik zak langzaam op mijn knieën naast Bill. En begin zachtjes te snikken. Dan voel ik opeens een hand op mijn schouder. Met tranen in mijn ogen kijk ik op. Daar staat Veerle. "De ambulanse komt er zo snel mogelijk aan. Kom we moeten Bill hier weg halen." zegt ze voorzichtig. Ik knik en til samen met Settela Bill's lichaam op. Ik kijk naar zijn gezicht. Zo'n ogen zijn gesloten. "Bill hou vol alsjeblieft." fluister ik zagt. Buiten komt de ambulanse al aangescheurt. Snel nemen ze Bill mee naar het ziekehuis en verdwijnen. "Kom we gaan naar het ziekenhuis." zegt Veerle voorzichtig en ze trekt me mee naar een taxi. Als we bij het ziekenhuis zijn ren ik gelijk naar de balie. "Waar ik me broer...Waar ik hij." hijg ik radeloos. De vrouw achter de balie kijkt me geschrokken aan. Veerle komt snel achter me staan. "Mevrouw waar ligt Bill Kaulitz?" vraagt ze rustig. Even tikt de vrouw wat op haar computer in en zegt: "De heer Kaulitz ligt op kamer 834." zegt ze snel. Snel pakte Veelre mijn hand en liep naar de lift. Zonder een woord te zeggen gingen we naar de 8e verdieping. Daar liepen we naar een kamer toe. Kamer 34. We gingen de kamer binnen maar die was leeg. Ik voelde dat ik duizelig werd en pakte de rand van het bed vast. Op dat moment kwam er een zuster binnen. "Mevrouw, kunt u mij misschien vertellen waar Bill Kaulitz is?" vraagt Veerle lief. "Ja, zijn jullie familie?" vraagt ze achterdochtig. Ik knik verdrietig. Gelijk veranders de blik van de zuster van achterdochtig naar medeleven. "Gaat u maar even zitten." zegt ze. Ik ga voorzichtig op een van de bedden zitten. Veerle komt naast me zitten. "Meneer Kaulitz is nu onder een zware hartoperatie. De kans is groot..." zucht ze. Veerle pakt mijn hand. "Dat de jongen het niet haalt." zegt ze voorzichtig. Ik voel iets in mij knappen. Hoe kan ik nou veder leven zonder Bill? Ik voel de tranen weer in mijn ogen prikken. De zuster loopt de kamer uit. Veerle slaat en arm om me heen. En ik leg mijn hoofd op haar schouder. "Stil maar Tom...stil maar. Het komt wel goed." fluistert ze in mijn oor. Ik wil wat terug zeggen maar dat kan ik niet. Ik voel een groote brok in mijn keel en mijn mond is helemaal droog. Daar zit ik dan. Huilend voor mijn broertje die het misschien niet haalt. Huilent bij het meisje van mijn dromen. Het meisje dat mij nu moet troosten. Langzaam hoor ik Veelre's ademhaling rustig worden. Ze slaapt en langzaam huil ik mezelf ook in slaap.
Ik weet niet hoelang ik slaap maar opeens word ik wakker door een geluid. Ik kijk op en zie dat er een zuster is binnen gekomen. "En?" weet ik uit te brengen. De zuster zucht en zegt....
W.V.
Ps. zet please een reatie
XSimone
////
////
Reageer (7)
NEE BILL MAG NI DOOD
1 decennium geledenANDERS GA IK OOK DOOD
PLZ ZEG VAN NIIIIIIIIIII
DOE PLZ VLUG VERDER
KAN EGT NI W8TEN
WAN BILL MAG EGT NI DOOD:(
NEEH NII DOOD KAN NII OMG WEITER PLEASE SEFFENS NOG !!
1 decennium geleden