Quality Time

Terwijl ik nog even lig te genieten van de warmte van mijn lakes, merk ik plots dat mijn bed op en neer beweegt. Omdat het dit normaal niet hoort te doen, besluit ik mijn ogen te openen en te kijken wat het gewiebel veroorzaakt. Mis, niet wat, maar wie. Ik zie Aurora vrolijk op mijn bed staan springen.
"Hé heksje Huppeldepup, wat doe je?" vraag ik nog wat slaapdronken.
"Je wakker maken." Is het antwoord, de vriendelijke glimlach krijg ik er gratis bij.
"Je meent het" denk ik bij mezelf.
"Waarom maak je mij eerst wakker?" pruil ik.
"Omdat Orion een mopperpot is. Duh." antwoord ze met een grijns die ik op mijn beurt beantwoord.
"Kijk uit, er staat een mopperpot achter je."
Nog voor ze de tijd heeft om zich om te draaien, haalt Orion haar neer met een sprong. Ze komen beiden op mijn bed terecht en omdat ik iets te enthousiast uit de weg wilde raken beland ik op de grond. Ik zie twee hoofdjes over de rand van mijn bed verschijnen. Het blonde kopje van mijn broer kijkt bezorgd terwijl Aurora met moeite een lach inhoudt.
"Ja, haha hè. Laten we lekker Oona uitlachen." sis ik gespeeld.
De twee op het bed kijken elkaar aan en houden het niet meer.
"Phahahahaha!" lacht Aurora bombastisch en Orion lacht zo hard dat er geen geluid meer uitkomt.
"Oja? Wacht maar!" zeg ik geniepig.
De twee stoppen onmiddelijk met lachen en hun ogen worden zo groot als pingpongballen wanneer ze mij op hen zien afstormen. Ze rollen elk een kant op, waarbij deze keer Orion op de grond terecht komt en Aurora met haar hoofd tegen het hoofdeinde van het bed botst. Beschuldigend kijkt ze mij en Orion aan.
"'t Is jouw schuld, Ori." zegt ze beteuterd.
"Kan deze mopperpot het goed maken met een ijsje?" vraagt hij poeslief.
Aurora en ik kijken elkaar aan en knikken tegelijkertijd heel enthousiast van ja. We maken ons elk om beurt klaar, waarop Orion zijn autosleutels neemt en naar buiten loopt. Plots gaat zijn mobiel en hij neemt op.
"Ik wil er wel één met sprinkeltjes hoor!" roept Aurora door de telefoon. Hij draait zich om en wanneer hij haar ziet staan met haar mobiel, komt hij niet meer bij van het lachen.
In het ijssalon duurt het een eeuwigheid voor Aurora weet welke smaak ze kiest. Orion en ik gaan alvast zitten met onze sundae.
"Nu weet ik weer waarom we dit vroeger niet vaak deden." grapt hij.
"We zouden dit meer moeten doen."
Hij geeft me gelijk en we kijken beiden naar Aurora die de verkoper gek maakt door steeds van keuze te veranderen. Uiteindelijk kiest ze voor een bolletje pistache en een bolletje chocola. Mét sprinkeltjes. Vrolijk als ze is komt ze naar ons toe en gaat zitten waarop ze met veel smaak haar ijsje oppeuzelt. We doen hetzelfde en na afloop besluiten we nog een filmpje mee te pikken. We gaan naar de bioscoop en Aurora mag de film kiezen. Ze kiest een horrorfilm waarvan, als puntje bij paaltje komt, ze toch de helft niet ziet omdat ze haar ogen stijf dichtknijpt of zich onder haar jas verschuilt. Terwijl ik een emmer popcorn deel met Orion, bijt ik van het schrikken meerdere keren op mijn tong waarbij ik een vloek tegenhoud. Orion kijkt gefascineerd naar het scherm en lijkt het allemaal zo eng niet te vinden.
Wanneer de film afgelopen is, gaan we ons thuis omkleden en maken we ons gereed om naar het concert te vertrekken.