Het spook van het theater. *Bill love story* 9

Het 1e concert
Als we klaar zijn met eten hebben we nog 3 uur voor het concert begint. De eerste twee uur is voor het omkleden en makeup enzo. En ook voor de soundcheck en zendertjes platen enzo. Als we daar dan eindelijk mee klaar zijn hebben we nog een uurtje voor ons zelf. Heerlijk zo'n uurtje. Ik loop naar mijn kamer en kijk door het raam naar buiten. Daar staan de fans al de gillen en schreeuwen. Het zal voor hun ook weer een ander soort concert worden. Iedereen heeft een stoelnummer. Dus geen geen getring en gedruk. Geen gedans en geen gespring. Maar ook geen mensen die flauwvallen. Het zal een iets rustiger concert worden maar wel goed, net zo goed als al die andere keren. Ik heb de volgorde van de nummers al goed uit me hoofd geleerd voor deze maand :

1. Ich Brech Aus
2. Der Letzte Tad
3. 1.000 Meere
4. Leb DieSekunde
5. Totgeliebt
6. Heilig
7. Schrei
8. Schwarz
9. Stich Ins Glüvk
10. Übers EndDer Welt
11. Reden
12. Spring Nicht
13. Geh
14. Ich Bin Nicht Ich
15. Durch Den Monsoon
16. In Die Nacht
17. Rette Mich
18. Vergessenne Kinder
19. An Deiner Seite (Ich bin Da)

Allemaal in het Duits, heerlijk om weer gewoon in Duitsland op te treden. Niet dat het buiteland niet leuk is hoor. Nee daar zijn ook geweldige fans vooral in Nederland en België. Maar je eigen land. Dat is gewoon zo anders. Hier kan ik alles in het Duits zingen omdat dan ook iedereen het begrijpt. Ik loop terug van het raam naar mijn kaptafel. Daar staan behalve mijn makeup spullen nu ook de rode roos in een vaas met water en het fotoalbum. Beide wil ik graag bewaren. Ze verbinden me met het meisje, de legende. Dan word er op de deur geklopt. "Binnen!" mompel ik. "Heey hier zit je dus. waarom ben je niet bij de rest?" vraagt Tom die in de deuropening staat. "Ik...uhm...kwee niet. Gewoon even alleen. Soms heb ik daar even behoefte aan." mompel ik. "Jaha...hou iemand anders voor de gek man, ik ben je tweeling broer. Ik zie dat je met iets zit. En dat iets ga jij me nu vertellen." zegt Tom die ondertussen naast je op het bed komen zitten. "Oké Tom niet weer op me uitvallen maar ik zit met dat meisje in mijn hoofd. Weetje vanmiddag hè toen Veerle met jou bezig was...Toen hoorde ik een stem. Ik volgde die stem en toen kwam ik uit bij een kamer. En toen ik de deur open wou doen stond Veerle opeens zomaar achter me." "VEERLE?" wat deed zij nou bij jou? Tegen mij zij ze dat ze naar een vriendin moest!" "Ja maar het gekke is die kamer was in het oude gedeelte dat kan Veerle niet kennen!" zeg ik peinzend. "En in die kamer brande een kars en er lach een fotoalbum met daarin de naam Settela geschreven en Sinti stamlid, geboren in 1990." mompel ik. "Settela? Dat betekende toch zoiets al: Dapper Zigeuner Meisje? En dat Sinti..." "Dat is een zigeuner stam." vol ik Tom aan. "En dan moet die Settela 17 zijn." zegt Tom lachzaam. "Ja, klopt ja. En weet je volgens mij weet Veerle hier meer van." zeg ik. "Goed...stel Veerle zou er meer van weten. En er zou echt iets zijn in dit theater. Wat wil je eraan gaan doen? Hoe wil je het bewijzen?" Er valt een stilte. Tom heeft gelijk wat zou ik kunnen doen? "Weet je Bill. We moeten genieten van deze maand en alles maar over ons heen laten komen. Vergeet dat gedoe gewoon en relax!" "Weet je Tom, soms zeg je nog iets zinnigs ook" zeg ik met een lach. "Mooi dat je erachter bent. Maar ik weet nog iets zinnigs we moeten over een kwartier op. Kom we gaan."zegt Tom lachend. En samen lopen we naar de andere. Die staan al te wachten. "Eindelijk daar zijn jullie!" zegt Gustav een tikje gespannen. "Ja we dachten, straks komen ze niet meer!" zegt Georg grijnzend.
Ik wil iet zeggen maar nog voor ik een woord kan uitbrengen hoor ik een stem zeggen...Willkommen bei Tokio Hotel Die Theater Tour. Snel duwt iemand nog een microfoon in mijn hand en dan ren ik het podium op. Ik begin me het eerste liedje, Ich Brech Aus. Het gaat allemaal geweldig. De fans doen allemaal mee. En die stoelen blijken echt nouwelijk verschil te maken in de sfeer. Als 3e liedje kom 1000 Meere...Ik begin de zingen en leg er zo veel moggelijk gevoel in. Maar dan... van uit het niets...

W.V.

Reatie please