Het spook van het theater. *Bill love story* 2

De legende...
Dit gebouw is zoals jullie waarschijnlijk al hebben gezien al aardig wat jaartjes oud. En het heeft dan ook een aardige geschiedenis. Het is nog gebouwd ver voor de 1e en 2e wereld oorlog. Het is altijd een populairen plaats voor het rijkere volk geweest vroeger. Er zijn veel stukken, opera's en andere vermakkelijkheden opgevoerd. Alles ging dan ook goed. Tot de 2e wereld oorlog. De regering stopte met geld geven en al snel moesten we het theater stoppen omdat het onderhoud te duur was. Wat er in die tijd veder met het theter is gebeurt daar zijn veel verhalen over. Maar één ding weten we zeker. Sinds ik 15 jaar geleden het thaeter weer in gebruik heb genomen denken mensen iemand te zien. Ze zien schimmen of zelfs het hele meisje. Toen ik hier voor het eerstt kwam dacht ik zelf iemand te horen huilen. Ik heb er wel eens aan gedaagt om de zolder te laten doozoeken. Maar er zijn geen plategronden meer van het gebouw. Zelf heb ik wel eens proberen te kijken. Maar het gebouw is echt een groot doolhof van gangen, kamer en geheimen deuren en zo. Wel is duidelijk dat het theater makelijk een geheim kan verhullen. De ruimte die wij er nu van gebruiken is nog niet eens 1/10. Maar echt een bewijs is er niet voor haar aanwezigheid. Alleen denken sommige mensen soms een meisje te horen zingen. Men zegt dat als je die stem eenmaal gehoort hebt je verlieft bent voor het leven. Die schijnt zo puur, zo helder en zo zuiver te zijn dat ze er iedere man mee kan hypnotiseren. Maarja het is maar wat je wilt geloven. Persoonlijk vind ik dat je het maar moet vergeten. Ik bedoel alsof als er iemand zo zijn die zolang verborgen heeft kunne blijven. Ik knik en neem alle informatie zorgvuldig in me op. Ik kijk Tom aan. blijkbaar is hij niet echt onder de indruk. De man komt weer een beetje uit zijn eigen verhaal terug. "Maar goed. Zal ik jullie je kleedkamer laten zien?" zeg hij weer op get zelfde vrolijke stemmetje terug. "Is goed?" zegt Tom. Ik denk nog een beetje na over het verhaal. Had oma niet ook ooit zoiets vertelt. Over het oude theater het zou er volgens sommige spoken. Ik moet me nu concentreren op het optreden van morgen en niet op dat misteriuse meisje. De man opent een van de deuren achter het podium ook deze zijn weer helemaal in de stijl van de rest vna het theater. Oud en toch een bepaalde statigheid. Het was een kamer met daarin een groot bed, een spiegel en een kaptafel. "Dit word dan de kamer van Bill lijkt me zo" zegt de man nadenkent. "Hebben we allemaal zo kamer?" vraag ik vol verbazing. "Ja, wat dacht je dan? Het theater is niet het eerste de beste zaaltje waar je speelt. Het bied haar artiesten het beste van het beste!" zegt de man trots. Met een grijns op z'n gezicht loopt Tom met de man mee om zijn kamer te bekijken. Ik blijf nog even in mijn kamer. Ik laat me op het bed vallen. En ik sluit mijn ogen even. Het eenige wat ik voor me kan zien is het meisje. Wat is dit toch vreemd. Wie is zij? En hoe komt ze hier?

WV

ps. plaatje = het meisje

.....................
...........