Hoofdstuk 2

Deel 2

Jude liep voor hen uit en snuffelde aan een paddenstoel. De zon scheen door open plekken in het bladerdak boven hun hoofden. 'Ik ben blij dat ik jou heb leren kennen'zij Andrew met zijn heerlijke stem.
'Vrienden zijn belangrijk om me af te leiden van mijn vriendin in mijn vorige woonplaats'. Bella werd door bliksem getroffen, 'vriendin?' vroeg ze zo cool mogelijk. 'ja' zij Andrew dromerig, 'ze heet Bridget, ik hoop haar zo snel mogelijk weer te zien.
Bella was stil.
Andrew stapte afwezig door met een gelukzalige glimlach. Zo liepen ze een tijdje door totdat Bella iets vreemds opmerkte. Aan de rechterkant was een zijpaadje dat ze nog nooit eerder opgemerkt had. Toen ze beter keek, zag ze dat het paadje verdween... of nee wacht! het liep de grond in. Bella liep naar het paadje en Andrew en Jude volgden haar. Ze vertelde Andrew dat ze dit paadje nooit eerder gezien had. Andrew trok zijn wenkbrauw op en trok Bella mee.'Kom, we gaan naar binnen!'zij hij.
Bella vergat het feit dat Andrew een vriendin had, op het moment dat hij haar hand aanraakte en haar mee naar binnen trok. Ze liepen voorzichtig naar beneden, het was onverwachts groot. Het leek wel een tunnel.'Wil je terug Bella?'vroeg Andrew. 'Ik ben niet bang'antwoorde ze dapper.'He, waar is Jude?!, Andrew ging terug om hem te halen. Bella ging even zitten en wachtte op hem. Na ongeveer een halve minuut zag ze een lichtje dichterbij komen vanuit de tunnel. Bella stond op en haar hart begon sneller te kloppen. Wat moest ze doen? Misschien was er gevaar?, misschien niet?...