3.

Désirée
"Rowie, ben je al wakker?" vraag ik de morgen nadat we zijn aangekomen in de Verenigde Staten. Rowena draait zich om in haar bed en gaat dan rechtop zitten. "Ja hoor," zegt ze, "hoe laat is het?" Ik kijk op de wekker die naast Rowena's bed staat en de rode cijfers geven 5.30 aan. "Euhm, half zes," zeg ik. "Ik denk dat de rest dan nog niet wakker is," zegt Rowena. "Haha, nee," lach ik, "Weetje, Paul zei gisteren tijdens het eten tegen mij, dat als we vroeg wakker waren door de jetlag, we gewoon een spelletje uit de kast konden pakken. Dus heb je zin om een spelletje te spelen?" Rowena knikt en stapt uit haar bed, "Vind je het erg als ik me eerst aankleed?" Ik begin te lachen, ik lach eigenlijk best veel sinds ik hier ben aangekomen, "Nee jôh, ga je gang, dan zie ik je beneden," zeg ik terwijl ik haar kamer uit loop. Ik zelf ben al helemaal aangekleed en loop naar beneden. Daar loop ik naar de kast die Paul gisteren heeft aangewezen en open die. Wow, ik heb nog nooit zoveel spelletjes bij elkaar gezien. Zelfs niet in een speelgoedwinkel. Ik vraag mij af wat Rowena en ik straks moeten gaan spelen, volgens mij zijn we nog uren bezig om een spelletje uit te kiezen. "Wow," hoor ik achter mij, "moeten we daar een spelletje uit kiezen?" Ik had niet door dat Rowena al naar beneden was gekomen. Ik knik. "Hmm," zegt Rowena, alsof ze diep nadenkt, "jij geloofde toch niet dat ik beter was in schaken dan jij? Nu kan ik het laten zien en is het probleem gelijk opgelost." Ik lach, ik was helemaal vergeten dat Rowena nog wilde laten zien dat ze beter kon schaken dan ik. Ik pak het schaakbord uit de kast en zet het op de tafel neer. Rowena is al gaan zitten en is bezig haar zwarte pionnen, koning, torens, dame, paarden en lopers op het bord te zetten. Ik ga ook zitten en pak de witte schaakstukken. "Jij mag beginnen," zegt Rowena als alles klaarstaat. Ik begin en verplaats mijn pion. We spelen een tijdje verder totdat ik me opeens iets bedenk. "Euhm, Row?" Rowena kijkt op van het schaakbord, en kijkt mij aan. "Is het vanavond niet kerstavond?" Rowena denkt even na en kijkt me dan met een 'shit dat was ik vergeten'-blik aan. "Uhoh," zegt ze, "hier in de VS geven ze toch cadeaus met kerst?" Ik knik. "Ik heb helemaal geen cadeaus!" roept Rowena. "Ik ook niet," zeg ik, "maar misschien kunnen we vandaag nog wat kopen. We vragen het straks wel aan Denise." Rowena knikt en concentreerd zich weer op het spel. Even later sta ik schaak, en omdat ik geen uitweg zie - Rowena zegt dat die er wel is, anders had ze wel 'schaakmat' gezegd - wint Rowena, die van haar stoel afspringt en een raar dansje begint te doen. Ik moet lachen en zie dan dat het onderhand al half acht is. We hebben best lang geschaakt. Dan hoor ik iemand op de trap, ik kijk en zie dat het Frankie is, in zijn pyjama en met haar dat door de war zit. "Heej," zegt hij slaperig terwijl in zijn ogen wrijft. "Hooi," antwoorden Rowena en ik tegelijk. Frankie trekt een van zijn wenkbrauwen op. Ohja, hooi is geen Engels word. "Hooi is Nederlands voor 'hay'," legt Rowena uit, "Maar in Nederland gebruiken ze het vooral om 'hi' te zeggen." Frankie knikt, maar waarschijnlijk is hij het zo weer vergeten, hij ziet er erg moe uit. "Ik kwam even kijken wie die herrie maakte, maar ik ga nu weer slapen als jullie dat niet erg vinden,"zegt Frankie terwijl hij gaapt. "Sorry dat ik je wakker heb gemaakt. Ga maar weer snel slapen," zegt Rowena beschaamd. Frankie gaat weer naar boven en om half negen komen een voor een Denise, Nick, Joe en Paul naar beneden en Frankie ligt waarschijnlijk nog in zijn bed. We ontbijten zonder Frankie, want zijn moeder zegt dat hij koorts heeft. Denise wil ons wel naar het winkelcentrum halen en weer ophalen, zodat Rowena en ik nog snel kerstinkopen kunnen doen. Als we klaar zijn met ontbijten lopen we naar de gang en doen we onze jas aan. "Wacht even," zegt Rowena, "ik pak mijn portemonee." "Row, wil je de mijne ook meenemen?" Vraag ik, maar ik weet niet zeker of ze het gehoord heeft, want ze was al boven. Even later komt ze terug met twee portemonnees en geeft ze de mijne aan mij. We lopen naar buiten en volgen Denise naar haar auto. Even later zijn we onderweg. Klaar om kerstcadeautjes te kopen!

~ de volgende dag ~

We zitten met z'n allen aan een heerlijk kerstonbijt - klaargemaakt door Rowena en Nick, die fantastisch blijken te kunnen koken - , de cadeautjes liggen onder de boom en Frankie is gelukkig weer helemaal beter. Nu nog een beetje sneeuw en mijn dag kan niet meer stuk. "Elvis kom hier, nee Elvis, niet doen. Kom hier!" hoor ik Joe roepen en ik kijk om me heen op zoek naar Elvis. Elvis loopt recht op de kerstboom af en het ziet er niet naar uit dat hij gaat stoppen. Met een hele boel herrie valt de kerstboom naar beneden als Elvis met zijn poot achter het snoer van de lampjes blijft haken. Nick springt op om de boom nog te redden, maar alle lampjes en ballen zijn al kapot. Denise springt ook op van haar stoel en trekt de kerstboom overeind. De kerstboom ziet er nu een stuk minder mooi uit dan daarnet. "Paul, zijn er vandaag nog winkels open?" Vraagt Denise. "Ik weet het niet," zegt Paul, "maar de kinderen kunnen wel even gaan kijken terwijl wij hier opruimen. Joe, jij rijd," zegt hij terwijl hij de autosleutels naar Joe gooit die ze maar net kan vangen. "Komen jullie mee?" vraagt hij aan mij en Rowena. Rowena staat op. "Euhm, ik denk dat ik hier blijf om te helpen opruimen," zeg ik. "Ik ook,' zegt Nick. "Ik voel me niet zo lekker," zegt Frankie terwijl hij op de bank gaat zitten. "Nou, dan gaan wij samen, hè Rowena?" vraagt Joe. Rowena knikt en loopt naar de gang om haat jas aan te doen. Even later hoor ik de deur dichtslaan en als ik naar buiten kijk zie ik Denise's auto wegrijden, met Joe achter het stuur. Denise brengt Frankie naar boven omdat hij koorts heeft, Paul ruimt de tafel af en samen met Nick probeer ik alle rommel van de kerstboom op te ruimen. Het is eigenlijk best wel moeilijk, want er zitten ook allemaal scherven tussen de takken. Als we een uur later eindelijk klaar zijn, plof ik vermoeid naast Nick op de bank. "Zo, dat hebben we goed gedaan,' zegt hij terwijl hij zijn hand opsteekt. Ik grinnik en geef hem een high five. "Hé, kijk, het sneeuwt," zeg ik. "Ja, al sinds wij aan het opruimen zijn," zegt Nick. Ik heb blijkbaar niks gemerkt, maar het moet wel een tijdje aan het sneeuwen zijn, want er ligt al aardig wat sneeuw op de grond. Zo van een afstandje ziet het er zacht uit, alsof je er zo op in slaap zo kunnen vallen. Maar dat probeer ik maar niet uit, dat lijkt me veel te nat en te koud. "Heb je zin om mee naar buiten te gaan?" vraagt Nick. "Waar blijven Rowena en Joe eigenlijk?" vraag ik, want ik hou niet zo van kou. "Weet ik niet, ze blijven wel heel lang weg," zegt Nick terwijl hij zijn mobiel uit zijn broekzak haalt. Hij begint een sms'je te typen en ik kijk over z'n schouder mee wat hij schrijft.
Joe, bro, waar blijf jij zo lang?
Wij zijn al klaar,
Dus als jullie komen kunnen we de boom optuigen.
Frankie is echt ziek, helaas.
Greets, Nick en Désirée
"Zo goed?" vraagt Nick terwijl hij naar mij kijkt. Ik knik en Nick verstuurd het sms'je. "Gaan we eigenlijk nog wat doen vandaag?" vraag ik. Nick gaat schuin op de bank zitten zodat hij mij aan kan kijken. "Nou, Kevin en Daniëlle komen om half twee. En dan gaan we vanavond zelf pizza maken en daarna gaan we met chocomel om de boom zitten, cadeautjes open maken en een film kijken," zegt Nick. "Wow, dat is meer dan dat wij doen met kerst. En zeker meer dan dat Rowena gaat doen. Rowena gaat elk jaar gourmetten en ze vind het nu een beetje saai worden," zeg ik. "Ja," zegt Nick terwijl hij lacht, "dan is dit inderdaad meer." Ik glimlach en dan zijn we een tijdje stil