25-fight

Mijn schoenen sleurden me het bed af en ik kon nog net de vleugelloze voeten (ja, ik ben jaloers) van Nicolas vast, die daardoor meegetrokken werd.
'Waarom heb je die rotschoenen aan?!' riep hij kwaad uit, terwijl hij zich vasthield aan de deurklink. 'Ik. Weet. Niet!' Hij draaide met zijn ogen. 'Help!' En op het moment dat Nicolas' handen het begaven onder de schoenkracht, kwam John de hoek om...
En dus vlogen mijn voeten met volle kracht in zijn maag. 'Godverdomme!' schreeuwde hij uit en klapte dubbel van de pijn. Ik bleef op de grond zitten, mijn blik werd wat angstiger. Nicolas drukte zich hijgend tegen de muur. John kwam even later overeind en keek me dreigend aan. 'Jij hebt een probleem.'
Ik deed mijn mond open, maar er kwam geen geluid uit. Ik krabbelde nog een paar centimeter achteruit, maar ontving toch een flinke klap recht op mijn oog. John vloekte nog wat en niet veel later stond iedereen al op de gang.
Gill keek me bezorgd aan, keek even onderzoekend naar mijn oog en zei: 'Dat ziet er niet goed uit...' Dan wende Kenneth zich tot John en vroeg: 'Wat bezielde je?!' En daarna tegen Gill: 'Kan je hem even verzorgen?' Waarop zij knikte en mijn hand greep.
Dan verscheen Dionysus om de hoek. Hij schoot in een hikkerige lach en riep uit: 'Ze zijn hier net en ze vechten al voor Aphrodite!'
'Niet waar..' mompelde Gill onverstaanbaar en Felicia keek hem razend aan. Dionysus negeerde haar. 'John, kijk niet zo boos.' zei Sara beschuldigend. 'Je lijkt net een bulldog.' 'Over een bulldog gesproken, kom maar mee.' zei Dionysus met nog een hik, en we moesten hem volgen. Mijn oog deed pijn en nu kon Gill het niet verzorgen. Sommige jongens hebben ook alle pech....