I'm Alive - 9

Zodra Jile weg is en Flynn weer terug bij mij is, staart hij even naar me maar glimlacht dan.'Kom, dan gaan we je eens bijwerken'. Ik sta op en loop het werkkamertje in.'Laten we je maar eerst eens compleet maken'. Zegt hij terwijl hij kijkt wat ik allemaal mis.Uiteindelijk heb ik alle vingers en tenen weer en word ik deel voor deel uit elkaar gehaald zodat mijn scharnieren verzorgd kunnen worden.Linkerbeen eraan rechter eraf.
Snel genoeg kan ik weer bewegen zonder te piepen en kraken.Met een doek en waarschijnlijk een vloeistof die stoffen verwijderde wrijft hij over mij heen.Zodra het porselein goed zichtbaar is, glimlach ik en herinner me weer de dag dat ik mijn ogen opende.

'Jile!' Hoor ik een stem roepen.Het klonk niet kwaad, maar eerder vol trots.Zodra mijn ogen open zijn zie ik twee gezichten.'Al, Jile'. Hoor ik mijn stem, maar kijk er niet van op.'Het is me gelukt Jile!'. Brengt de man uit en helpt me van de tafel af.Het jongetje, ik schatte hem rond een jaar of 10, begon plots te huilen en trok aan zijn vaders jas.'Mama!'. Huilt het met stoten terwijl z'n vader hem optilt.'Mama?' Hoor ik mijn stem en voel mijn lichaam bewegen, zonder dat ik eigenlijk iets deed.Mijn armen komen om de twee personen te liggen en ik sluit mijn ogen.

'Missen'. Zeg ik kijk op naar Flynn. 'Wat?' Zegt hij verbaasd en kijkt me aan.'Jile, mama'. Flynn kijkt me niet begrijpend aan en gaat verder waar hij mee bezig was.Ik kijk weg en wou dat ik gewoon nog kon praten.