LoveStory with Draco [33]

The end.
Jullie waren dus tegen de rug van Harry op gebotst. Harry draaide zich meteen om en hij keek jullie aan met betraande ogen. Draco; "Haha, Moet je dat zien, Hij heeft gejankt! Is je vriendinnetje ervan door, Potter ?" Harry gaf geen antwoord. Draco; "Ik vroeg je wat, Potter!!" Weer geen antwoord. Draco; "Kom, Lin, We laten hem wel ff alleen, Kan ie alleen gaan janken." En je liep met Draco mee. Het was pik donker, Dus je zag niets. Draco pakte je hand. Zo liepen jullie een tijdje. Jij; "Gaan we naar het bos ?" Draco; "Oke, Omdat jij het zo graag wilt x'D" En jullie liepen naar het bos. In de verte zag je een vaag groen licht. Jij; "Zie je dat ook ?" Draco; "Wat ?" JIj; "Daar, In de verte, Een groen licht." Draco; "Het is... Euh.. Het is vast niets." Je begon te grijnzen. JIj; "Ben je bang ?" Draco; "Nee hoor, Wat denk jij wel niet van me!" JIj; "Jij bent bang!!" En je rende richting het groene licht.

Draco`s POV
Lin; "JIj bent bang!!" En ze rende weg, Richting het groene licht. Je moest haar vertellen dat het gevaarlijk was. Je rende zo snel je kon achter haar aan. Lin keek om. Lin; "Kan je niet sneller ?" Jij; "Lin, Wacht, Het is gevaarlijk!!" Maar ze rende gewoon door. Jij; "LIN WACHT EENS!! JE WEET NOOIT WIE HET KAN ZIJN!!" Lin; "Dus ? Miss is het gwn halloweenversiering x'D" Ze stopte met rennen. Jij; "Nee, Dat is het niet!" Lin; "Hoe weet jij dat nou weer ?" Je zag achter Lin een schaduw. JIj; "KIJK UIT, ACHTER JE !!"


Je eigen POV weer

Jij; "Hoe weet jij dat nou weer ?" Geen antwoord, Je zag Draco verstijven. Je wou net je mond open doen om wat te gaan zeggen toen Draco wat riep. Draco; "KIJK UIT, ACHTER JE !!" Je wou je omdraaien, Maar je werd verblind door het groene licht dat ineens erg fel was. Je kon niets meer zien.
Een tijdje later voelde je steek in je hele lichaam, Benen, Armen, Buikkramp. Je viel op de grond, En alles werd zwart...
Draco`s POV [en een tijdsprong, Dit is een week later op de ziekenafdeling]
Je keek naar Lin. Ze was ineens zo anders, als ze in coma lag, Haar hele gezicht was wit. Haar ogen waren gesloten, Als ze sliep was het mooi, Maar dit ? Je zat alleen in de zaal, Niemand anders was er. Lindsay was ook de enige die in een bed lag, Voor de rest was de kamer leeg, Nouja, De bedden enzo stonden er nog. Je keek naar haar buik die onregelmatig en snel op en neer ging. Zo zat je daar een tijdje.\
Ineens pakte je haar hand, Je weet niet waarom eigenlijk. Je drukte haar hand tegen je gezicht. De hand was ijskoud, Je gezicht helemaal bezweet. Ze zou elk moment kunnen... Niet aan denken! Ze red het gewoon, Ze is zo sterk, Het lukt haar heus wel! Er rolde een traan overje wang. De traan gleed op Lin`s arm. Waarom net Lin ? Waarom niet iemand anders ? Had Sneep dan niet gewoon ergens anders kunnen staan ? Ergens anders dat groene licht kunnen doen, Of waar die dan ook mee bezig was. Had ie dat niet gewoon nog dieper het verboden bos in kunnen doen ?! Zoveel vragen spookte er in je hoofd. Je voelde iets bewegen, Of leek het maar zo ? Je keek naar Lin`s hand. En je bleef een tijdje kijken. Nee, Het leek maar zzo...
Je deed je ogen open, Was je in slaap gevallen ? Je keek om je heen, Nog steeds alleen jij en Lin. Je keek naar het dekbed. HET BEWOOG NIET MEER. Je keek naar haar buik. DIE BEWOOG OOK NIET MEER. Je pakte haar hand. NOG KOUDER DAN VANNACHT. Ze was...Dood. Lin had de coma niet overleefd, Het was te zwaar. Het heeft te lang teduurt, Welke spreuk Sneep ook heeft gebruikt, Hij was te sterk. Jij; "GODVERDOMME! NU IS ZE DOOD, ALLEMAAL DOOR DIE ZAK, ALLEMAAL DOOR SNEEP!!" Schreeuwde je zo hard je kon.



.