I'm Alive - 8

'Porcelain'. Hoor ik zijn stem en ik miste zijn kinderstem.Ik sla mijn armen om hem heen en wil zoveel zeggen, maar het lukte me niet.'Papa?' Klinkt mijn kraak stem en Jile kijkt me aan.'Het gaat goed met m'n vader, hij is alweer twee jaar vrijgezel.Ga je weer mee met mij?!' Veranderd Jile het onderwerp meteen en zie nu pas hoe vochtig zijn ogen zijn.Zou ik nog steeds op z'n moeder lijken? 'Mama?' Vraag ik aan hem terwijl ik naar mezelf wijs.Ik kijk even naar de jongeman, Flynn, die verbijsterd de trap opkomt gelopen en dan weer naar Jile die al snel glimlacht.'Je lijkt nog altijd veel op haar, ja'. 'Droom ik dit?' We kijken op naar Flynn en beide schudden we onze hoofden.'Nee, het is echt Flynn.Dit is Porcelain, een van mijn vaders beste creaties'. 'Porcelain'. Zeg ik en breng een glimlach op mijn gezicht en steek mijn hand uit.'Alleen moet ze nodig bij gewerkt worden en is ze het praten verleerd'. Flynn knikt, pakt mijn hand vast en zet de vingers, die nog altijd in zijn broekzak zaten, weer vast in mijn hand.Ik beweeg mijn vingers even en voel meteen dat ze goed vast zitten.'Porcelain, ga alsjeblieft mee'. Ik kijk Jile aan en weet geen goede emotie te plaatsen.'Jile, laat mij haar dan eerst opknappen.Breng over twee dagen je vader dan mee, oké?' We kijken Flynn weer aan terwijl we beide knikken.'Hoe komt het eigenlijk dat ze kan praten?' 'Weet ik niet.Ik kan het me niet meer herinneren.Pap weet het vast nog wel'.