2.

Rowena
Als Nick en Désirée de kamer uit zijn begin ik mijn koffer uit te pakken op zoek naar een handdoek en droge kleren. Als ik die gevonden heb doe ik de deur naast het bed open, en zoals ik verwachtte is daar de badkamer. Ik leg de handdoek en mijn kleren op een stoel naast het bad. Ik doe de douche aan en begin me uit te kleden. Na een half uurtje te hebben gedouched kom ik onder de douche vandaan en begin me af te drogen. Als ik aangekleed ben loop ik terug de slaapkamer in en via de slaapkamer loop ik naar beneden. "Heej," ik draai me om en zie Nick op de bank zitten. "Heej," zeg ik terwijl ik naast Nick neer plof, "is Deez nog niet klaar?" "Ik heb haar nog niet gezien, dus ik denk het niet," antwoord Nick. Ik gaap en leun wat verder naar achteren. "Moe?" vraagt Nick. "Ja," antwoord ik, "het is nu al 3 uur 's ochtends in Nederland, dus normaal gesproken zou ik nu lekker liggen te slapen." Nick kijkt op de klok en ziet dat het hier 6 uur is. "Dan ga je toch slapen na het eten?" Stelt Nick voor. "Maar dat komt zo onbeleeft over." "Mam," roept Nick. "Ja?" zegt zijn moeder terwijl ze de woonkamer binnen komt lopen. "Het is nu al 3 uur 's ochtends in Nederland, dus Rowena is moe. Jij vind het niet erg als ze gaat slapen na het eten, hè?" Zegt Nick. "Nee hoor, maar we moeten wel even wachten op je vader tot we gaan eten. Waar is Désirée eigen- oh, ik zie haar al," zegt zijn moeder met een glimlach op het einde als Désirée van de trap komt lopen. Dan hoor ik een sleutel in het slot en de deur gaat open. "Ben thuis," hoor ik een mannenstem roepen. Dan zie ik de persoon bij wie de stem waarschijnlijk hoort de woonkamer binnenlopen. "Heej, ik ben paul," zegt hij. Ik stel mijzelf ook voor. "Nou, dan kunnen we gaan eten, hè" zegt nick's moeder, en ze loopt naar keuken. Ik sta op en loop achter haar aan. "Rowena, jij was vegetariër hè?" vraagt Nick's moeder. "Ja mevrouw," antwoord ik. "Dan mag jij hier gaan zitten. En zeg asjeblieft Denise." Ik glimlach en ga zitten. Als de rest ook zit, gaat Paul staan. "Ten eerste wil ik onze gasten welkom heetten," hij kijkt van mijn naar Deez en ik glimlach, "En ik weet niet hoe dat bij jullie thuis gaat, maar hier bidden we voor het eten. Dus ik stel voor, dat als je wilt bidden, je dat zachtjes voor jezelf doet en dan beginnen met eten," Paul gaat zitten en vouwt zijn handen samen. Ik vouw ook mijn handen samen, doe mijn ogen dicht en begin te danken. Nouja, zegenen, want dat is eigenlijk wat ik aan het doen ben. Ik zegen het eten, ik zegen Paul en Denise, omdat ze ons in huis hebben genomen, ik zegen Désirée, omdat ze mij mee hier naartoe nam, ik zegen Kevin, Joe - die heel hard "AMEN" en "eet smakelijk" roept terwijl ik nog aan het bidden ben - en ik zegen Nick, opdat hij Désirée net zo leuk mag gaan vinden als zij hem vind. "Eet smakelijk," zeg ik terwijl ik mijn ogen open doe en naar Joe kijk, die een beetje beschaamd weg kijkt. "Ik dacht dat je al klaar was," zegt hij. "Ja ik weet het," glimlach ik, "ik bid altijd lang voor het eten." Joe lacht terug en begint te eten. Ik kijk naar mijn bord naar het eten dat er overheerlijk uitziet, maar ik heb geen idee wat het is. Ik pak mijn mes en vork op en begin te snijden in iets wat op vlees lijkt, maar waarschijnlijk geen vlees is. Als we een half uurtje later klaar zijn met eten gaap ik nog eens en staat Paul weer op. "Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van dit eten," ik kan het niet laten om te denken dat hij zo een beetje op Albus Dumbledore van Harry Potter lijkt, misschien moet ik die boeken minder vaak lezen, "En ik zou nu graag willen danken." Paul strekt zijn handen uit over al de vieze borden - hij gaat ze wegtoveren (; - en zegt een dankgebed. "En nu ga jij naar bed," hoor ik Nick zeggen, en ik dacht dat hij het tegen mij had, maar als ik zie dat hij Deez naar boven probeert te 'porren' begrijp ik dat zij ook zat te gapen. Ik sta ook op en bedank voor het lekkere eten. Ik loop achter Désirée naar boven. En, hoe was jouw eerste dag hier?" Vraagt Deez als we boven zijn. Ik glimlach, "Leuk, erg leuk, ik loop alleen maar te glimlachen," zeg ik. Désirée begint te lachen. "Haha, ja, dat zie ik. Ik ook hoor," zegt ze met een glimlach op haar gezicht, waardoor ik ook begin te lachen. "Ik denk dat ik maar naar bed ga," zeg ik als we uitgelachen zijn. "Ik ook," zegt Désirée terwijl ze al zwaaiend haar kamer binnenloopt. Als ik in mijn kamer ben neem ik nog net de moeite om mijn pyjama aan te doen en dan plof ik op bed en val ik in slaap.