Time

een zachte hand op mijn rug maakt me wakker.
"Elodie" hoor ik The Netherlands' stem zachtjes."vandaag is je dag,je moet je boeken vandaag ophalen."
ik hap naar adem en ben meteen klaarwakker. ik ga rechtop in mijn bed zitten,geschrokken naar the netherlands kijkend. hij glimlacht.
"Rustig maar,je hoeft nog niet weg,aleen even je boeken halen. Leyna en Alfred wacten beneden op je"
"alfred?" ik vraag me af wat hij hier doet.
The Netherlands haalt zijn schouders op."hij wil graag mee"
"okay" ik laat het niet merken,maar ik ben echt heel blij dat iemand die ik al lang ken ook met me gaat nu ik voor de eerste keer naar die andere wereld moet,Nederland in. holy,dat klinkt eng! maar ik moet dus naar een wereld waarin landen landen zijn,gewoon stukken land waar je gewoon op kan lopen. toc kan ik er nog niet helemaal bij. voor mij waren de landen altijd gewoon mensen geweest.hoe kan het zo zijn dat ze zo'n vaste kant hebben,ínwoners hebben.
vooral die inwoners klinken raar in mijn oren. hoe kunnen ze ín een ander wonen...
ik weet dat het zo raar niet kan zijn,en dat het voor mij gewoon zou moeten zijn om in een land te zijn. maar toch...

ik sta op en kleed me aan om daarna naar de woonkamer te lopen. te netherlands is me al voorgegaan en geeft me mijn nieuwe schooltas en een jas.
"dan zie ik je vanmiddag weer"
leyna en Alfred wachten buiten op me en ik ren naar hen toe. waneer ik voor hen sta geef ik alfred een knuffel en kijk leyna aan. ik weet niet goed of ik haar ook zou moeten knuffelen.
ze lacht.
"Goedemorgen,Evokya"
ik kijk haar raar aan.
"Evokya? je bent niet russisch,wel dan?"
lachend schud ze haar hoofd.
"ik heb het een en ander gehoord van Ukraine..."
ik weet meteen genoeg en vraag niet verder
"...zin om te gaan?"
ik knik ferm