52. He's such a dumbass.

Félicia’s stem haperde continu, maar toch kreeg je het verhaal uit haar. Het kwam erop neer dat Félicia en Justin bij een leuk cafeetje waren gaan zitten en ze net aan het eten waren toen een bekende van Justin binnenstapte. Ze begroette Justin uitbundig en stelde zichzelf aan Félicia voor als Justins vriendin. Félicia had Justin alleen maar aangestaard en op een gegeven moment werd het haar te veel. Toen was ze naar het hotel terug gevlucht. Je wist niet zo goed wat je hiermee aan moest, dus bleef je maar de hele tijd lieve woordjes tegen Félicia fluisteren en met af en toe een knuffel ertussendoor. Félicia leek niet te kalmeren en sloot zichzelf op in de slaapkamer.
Na een tijdje ging je even bij haar kijken en het bleek dat ze in slaap was gevallen op bed met haar kleren nog aan. Je liep naar haar toe en legde een deken over haar heen. Klote Justin! Félicia is zo’n ontzettend lieve meid en dan gebeurt dit? Je zou hem eens een lesje leren! In de woonkamer teruggekomen zocht je in Félicia’s handtas naar haar mobieltje en je keek of ze Justins nummer had. Bingo! Laat hem nou maar eens een goede verklaring bedenken, dacht je triomfantelijk, terwijl je de telefoon liet overgaan. Na even wachten hoorde je Justins voicemail. Geïrriteerd drukte je hem weg. Natuurlijk hielp dat niet, met Félicia’s mobieltje bellen. Ooit van nummerherkenning gehoord? Dus probeerde je het nog een keer, maar dan met je eigen telefoon. Geen gehoor. Kwaad drukte je je mobieltje uit. Dan niet, klootzak. Misschien moest je je nu eens op je eigen zaakjes gaan richten. De man bij het castingbureau had namelijk uitgelegd wat je moest voorbereiden voor de auditie morgen. Je moest een bepaalde Divine-scène uit je hoofd leren en die voorspelen voor de jury. Dit was een vrij onbekende scène, maar jij, als kenner, wist precies hoe je moest doen op welke momenten. Je kende de boeken door en door. Met moeite rolde je jezelf met de rolstoel naar de badkamer. Had jij eens even geluk dat deze hotelkamers ook goed voorbereid waren op invaliden! Je pakte het script erbij en begon te oefenen voor de spiegel. Je ging zo op in je spel dat je niet doorhad hoe laat het alweer was: etenstijd! Dan maar weer een pizza bestellen.