♥. I will show you my sunbeams.♥ #42

Sayuri pov
Kakashi is eventjes weggegaan. Voor mij en Sasuke. Sasuke kijkt me nerveus aan en ook ik weet niet echt wat ik moet zeggen.
Dan haal ik diep adem. ‘Sasuke… Ik…Denk alsjeblieft niet dat ik voor Itachi heb gekozen of zoiets. Ik kon er niks aan doen dat ik hier terecht kwam. En ik moest kiezen: hier blijven of Naruto aan ze geven. En ik heb hier zelf voor gekozen. En-‘
Maar Sasuke laat me niet verder praten want hij heeft zijn lippen op die van mij gedrukt. Ik sla mijn armen om zijn nek en druk me dicht tegen hem aan. Veel te snel laten zijn lippen die van mij los.
Hij zucht zachtjes. ‘Sayuri… Ik neem je helemaal niets kwalijk. Ik vind het verschrikkelijk dat je bij Itachi zit. Maar ik laat je daar niet meer naar terug gaan.’ Zijn ogen worden donker. ‘Nu ik hier ben… Heb ik ook nog een andere taak die ik moet afhandelen.’
Mijn ogen worden groot. ´Nee! Sasuke! Je bent nog niet sterk genoeg!’
Sasuke grimast. ‘Kan me niet schelen. Itachi gaat eraan. En wel nu.’
Wanhopig kijk ik hem aan. ‘Sasuke… Itachi is sterk. Ongelofelijk sterk. Doe nu geen stomme dingen! En ik… Ik kan niet met jullie mee teruggaan, Sasuke.’
‘Waarom niet?’
Ik zucht. ‘Ik had een afspraak met Pain. Ik zou drie jaar bij Akatsuki blijven… of ik moest ze Naruto geven. Als ik nu wegga, komt hij zeker achter Naruto aan en vernietigt hij heel Konoha!’
Sasuke snuift. ‘Dat doet hij toch wel! Echt, Sayuri, denk je dat zulke mensen zich aan hun afspraak houden? ‘
’Ja! Sasuke, ik zit al drie maanden bij deze mensen en het zijn criminelen maar wel eerlijke criminelen!’
Sasuke schudt verbaast zijn hoofd. ‘Je bent gehersenspoeld!’
‘Nee! Sasuke, nee, echt niet! Ik wil jullie alleen niet in gevaar brengen als dat niet hoeft!’
Sasuke glimlacht en tikt even met zijn vinger tegen mijn wang. ‘Dat doe je niet, Sayuri. Onze stad is sterk. Wij kunnen hen wel aan. Jij gaat niet terug naar die verschrikkelijk plek.’
‘Sasuke heeft gelijk, Sayuri. Ik laat je ook niet meer teruggaan.’ Ik kijk op en zie papa staan.
Allebei kijken ze me zo vastberaden aan dat ik ze niet tegen durf te spreken. Maar mijn gedachten gaan naar Itachi… Ik heb mijn beste vriend terug en nu willen ze hem alweer van me afnemen…