Because you were/are special to us/me (FTSK) 55

"Mag ik terug naar huis komen?" vraagt hij. "Meen je dat? Wil je terugkomen? Noemde je dit echt een thuis?" vraag ik verwonderd. "Ja, dit is een tweede thuis voor mij." lacht hij verlegen. Ik draai me om naar mijn ouders die er inmiddels zijn komen bijstaan. De ene knikt ja maar de andere nee. "Alsjeblieft, ik weet dat ik een fout gemaakt heb met je achter te laten maar ik maak ze niet nog eens. Ik wil haar in mijn armen houden, 's ochtends wakker worden en in haar gezicht kunnen kijken, weten dat ze voor altijd bij me hoort, ik wil haar meenemen naar de mooiste plekjes op aarde, ik wil van haar houden met heel mijn hart. Ik maakte een fout maar ik beloof dat ik ze echt nooit meer maak." Zoiets heeft nog nooit iemand over mij gezegd. Ik voel me vereerd. Ik kijk opnieuw naar mijn ouders die nu beiden ja knikken. "Welkom thuis" Hij zet een stap naar voor en kust me.

"Wat dachten jullie van naar het skatepark gaan en dan op het grasveldje eten, wat bijpraten en naar de sterren kijken als het donker is? Dat allemaal onder jullie 2. Dan zou het de derde keer zijn en ze zeggen altijd derde keer goede keer." Lachend kijken we Caleb aan. "Oké, alleen omdat je het zo lief vraagt." zeggen we in koor. De jongens gaan snel naar de keuken. "Ik denk dat ik mijn excuses moet aanbieden." begint mijn moeder. "Ik heb het er voor jullie niet echt gemakkelijk op gemaakt. Het is waarschijnlijk voor een groot deel mijn fout dat jullie relatie stuk is gelopen. Ik weet nu dat jullie van elkaar houden zoals niemand dat ooit zal kunnen. Na een relatie van 3 jaar met iemand anders nog steeds elkaar zo graag zien leek me onmogelijk. Pas goed op haar in het grote Amerika alsjeblieft en bel op tijd eens om te laten weten of alles er wel goed gaat." Ik kijk mijn moeder verbaasd aan net als Kyle. "We hebben besloten dat ze mee mag, op die manier hoeven jullie niet meer zoveel over te vliegen naar hier of zij naar jou." Kyle is heel opgetogen bij het idee dat ik met hem mee mag naar Amerika en kan blijkbaar niets anders bedenken dan mijn moeder te omhelzen. Het eerste moment staat ze daar verbaasd maar slaat dan toch haar armen rond hem en lacht eens naar mij.

Als de jongens een mand gevuld hebben met eten en we onze skateboarden hebben vertrekken Kyle en ik hand in hand naar het skatepark. We skaten tot de middag en gaan dan naar het grasveldje. We nemen wat eten eruit en beginnen te eten. "Zal ik je afval meenemen? Ik doe het wel even in de vuilnisbak." vraagt Kyle. "Oké, alsjeblieft." zeg ik terwijl ik hem mijn afval geef. Hij gaat naar de vuilbak en wanneer hij terugkomt valt hij over zijn voeten... recht op mij. "Oeps" lacht hij en kust me. "KYLE! Gaat het?" Een meisje komt onze richting uitgelopen. Waarom gaat het net iets teveel zoals de vorige keer? vraag ik me af. "Alles is in orde hoor. Geen probleem." Toch staat het meisje erop hem naar zijn hotel te brengen. "Ik ben oké, ik heb geen hulp nodig hoor. Als er echt iets is heb ik nog altijd Elisa die me kan helpen." antwoordt hij nog steeds vriendelijk. Ik daarentegen begin geïrriteerd te geraken om haar opdringerigheid. "Ik zal toch veel geruster zijn als ik weet dat je heelhuids op je hotelkamer geraakt bent" gaat ze door. "Als ik er niet geraakt ben hoor je het vast wel op het nieuws morgen. Ik zou je trouwens graag aan iemand voorstellen." antwoordt Kyle. "Oh, ga je me voorstellen aan de rest van de band?" vraagt ze vol bewondering. Hij legt een arm rond haar schouder, knipoogt eens naar mij zonder dat ze het ziet en zet misschien 5 stappen in een cirkeltje tot ze terug naar mij gedraaid staan. "Nee, ik wil je aan iemand heel speciaal voorstellen." Haar ogen staan wijd open. "Dit is Elisa, mijn vriendin. Ik hou heel erg super veel van haar." zegt hij fier en laat zijn arm van rond haar schouders gaan terwijl hij mij recht trekt en me een kus op mijn voorhoofd geeft. Het meisje loopt verontwaardigd weg zonder nog een woord te zeggen maar daar trekken Kyle en ik ons niets van aan. We zetten ons weer neer en praten en lachen nog een hele namiddag. Als het donker is kijken we nog even naar de sterren en tegen 2 uur gaan we terug naar huis.