Part 1.

Nieuwe dag, nieuw schooljaar.
Langzaam stroomt het Renswoudehuis binnen met leerlingen.
Ook Kelsey en Kitty moeten er aan geloven, en samen stappen ze het enorme gebouw in.
Ook al is het gebouw groot. Veel kinderen zitten er niet op deze chique kostschool.
Voor Kelsey en Kitty is dit hun 3de jaar op het Renswoudehuis. Net als bij hun vrienden.


Kelsey laat zich zuchtend op haar koffer zakken, terwijl ze verveelt naar de binnenstromende kinderen kijkt, in de hoop een bekende te zien.
Al snel heeft ze haar vrienden gevonden, en groeten ze elkaar uitbundig.
‘Dylan!’ Kitty is ook al naar haar beste vriend toe gestormd, en vliegt hem om de hals.
Ook Kelsey groet hem uitbundig.
‘Nu alleen nog die dikke.’ Zucht Kelsey wanneer bijna iedereen er is, van hun vrienden groep.
‘Als je het over de duivel hebt.’ Grinnikt Kitty, en beide richten zich op de deur waar Mitchel net binnen komt gestapt.
Zijn gitaarkoffer hangt op zijn rug en over zijn linker schouder bungelen twee zware tassen.
Met zijn rechter hand, veegt hij het zweet dat onder zijn pet uit komt weg.
‘Mitchy!’ Ook Mitchel moet een knuffel aanval van de twee ondergaan.

‘Jullie mochten tog niet meer terug komen?’ vraagt Mitchel verbaast wanneer hij kelsey en kitty heeft losgelaten, en zijn bagage heeft neergezet.
‘eigenlijk niet nee, maar ze konden niet zonder ons.’ Gniffelt Kitty, terwijl ze geconcentreerd naar het hoofddeksel van haar vriend kijkt.
De 2 meiden, hebben vorig jaar, alle gaskranen bij natuurscheikunde opengedraaid, en deden net alsof ze flauw vielen. waardoor het bijna hun laatste schooldag was geweest.
‘als je het maar laat, kitty!’ Mitchel geeft haar een waarschuwende blik.
Net zoals de afgelopen 2 jaar heeft Kitty het op Mitchel zijn kostbare rode pet gemunt.
‘Ze kan er niks aan doen Mitchy. Ze geilt nou eenmaal op de afgrijselijke rode ding van je.’