Chapter two.

Triiiiiiiiiiiiiing! Het verlossende geluid van de bel gaat, eindelijk weekend. ‘Yoo Kays’ roept Alex als ik de klas uitkom. Ik vlieg op hem af en knuffel hem, ‘Hee Alex, wat gaan we dit weekend doen?’ vraag ik en kijk hem aan. ‘De stad doorlopen met Lauren, ze komt een weekendje logeren.’ Lacht Alex, ik knik. Lauren is Alex’ nichtje, ik moet haar niet zo. Zij is meer van het ‘populaire’ type. En dat ben ik absoluut niet. ‘Wat is er Kays?’ vraagt Alex, ‘Nah, niets hoor, ik bedenk me wat ik dit weekend kan doen’ glimlach ik. ‘Ga mee?’ roept hij half. ‘Aleex, je weet heus wel dat ik haar niet zo mag.’ Zucht ik. Hij knikt en kijkt me smekend aan, ‘Goed, jij je zin.’ Zucht ik. ‘Maar denk maar niet dat ik haar alles laat permitteren hé!’ ‘Zo ken ik je weer!’ zegt hij blij.

Als we de school uitlopen komt er een meisje op ons afgestapt. Ze lijkt erg op Lauren, wat doet zij hier? ‘Heeeeyy Lex’ gilt ze en knuffelt Alex. Ik zucht, dit wordt een héél “leuk” weekend. Ik fake een smile naar haar en kijk dan terug naar Alex. ‘Ik dacht dat je pas vanavond laat ging aankomen?’ vraagt hij. ‘Jaa klopt, niet blij dat ik er al ben?’ vraagt ze en kijkt sip. ‘Tuurlijk wel!’ zegt Alex. ‘Als het jullie niet stoort ga ik verder naar huis’ forseer ik een glimlach. ‘Oké, doei Kayleigh’ , ‘doei kays’ zegt Alex erachter en geeft me een knuffel. Ik laat hun achter en verlaat zo de straat, op naar huis.

Als ik thuiskom, spurt Sheiba op me af. ‘Hee Sheiba’ begroet ik haar en geef een aai over haar buikje. Ik gooi mijn boekentas neer en vervolgens ga ik naar de woonkamer. Met een kwispelende Sheiba achter me aan, ik plof in de zetel en zet de tv aan.