Hoofdstuk 2

'kijk zus, dat is Hogwarts' mijn blik volgde Xanders vinger. Hij wees naar een groot eeuwenoudnkasteel, het zag er erg sprookjesachtig uit maar er zAt ook iets vreemds aan, alsof er eeuwenoude geheimen nog daar zaten en wachtten
Om ontraadseld te worden. Mijn hart begon sneller te kloppen het zag er zo mooi uit. Ik voelde me zenuwachtig worden. Straks kreeg ik geen vrienden? En word ik gepest!! En dan moet ik weer thuis les krijgen!! Ik keek mijn oudere broer aan. Je kon goed zien dat hij een Russische kroonprins is. De trein verminderde zijn snelheid en we kwamen tot stilstand. De prinsen zuchtten en stonden allemaal tegelijkertijd op en liepen door de smalle gangen van de trein. Ik pakte mijn broers hand en kneep erin. Hij keek me aan en fluisterde' het komt goed Vasilissa' ik knikte en Pakte mijn spullen en liep met de anderen mee naar buiten. Het viel me op dat het overal erg groen was. Te groen zelfs, zo groen dat het allemaal met magie onderhouden werd. Het rook zelfs naar magie. ' nieuwelingen deze kant op!' ik keek naast me en zag een beer van een vent nAar kleine kinderen schreeuwen. Zijn baard was allemachtig dik puur
Zwart en lang. Je zou denken dat het een gevangenen azkaban zou wezen maar integendeel zijn ogen keken vriendelijk om zich heen. ' jij moet met hen mee prinses Vasilissa' ik keek achter me en zag de prins van
Bulgarije. Ik knikte en liep de kant van de nieuwelingen op. Het viel me op dat er maar weinig nieuwlingen van mijn leeftijd er waren. Er was een meisje en nog een jongen van mijn leeftijd allebei ook 16 schAtte ik ze in.
'okee luister goed kindertjes, jullie gaan zometeen allemaal een bootje in, ik deel jullie in in. Groepjes. ' een paar kinderen gilden en hielden elkaars handjes vast ten teken dat
Ze bij elkaar wouden blijven. Ik voelde me ongemakkelijk worden.
De grote man "Hagrid". Zo heette hij dus. Kwam naar me toe en keek me aandachtig aan. Op zijn voorhoofd verschenen paar rimpels ten teken dat hij ergens over nadacht. Ik voelde me niet op mijn gemak en keek ergens anders naar. ' jij zit in boot 9 meiske' zei hAgrid van achter mij. Ik kreeg de rillingen van zijn stem hij liet me denken aan mijn Poolse oppAs Natasha zij was ook zo groot en veelste behaard voor een vrouw.
Ik stapte met de andere 2 ouderen in boot 9 het was een stille vaart naar het kasteel. Niemand zei wat en dat irriteerde me , om mij irritatie weg te laten gaan keek ik maar naar het zwarte water waar we op vaarden. He was zwart maar ook zo hElder. Naar mate we dichterbij kwamen des te meer er licht begon te schijnen. 'we zijn er jongens! ' schreeuwde Hagrid en onze bootjes stopten precies voor het kasteel. Het zag er nu niet meer zo sprookjesachtig uit mAar meer Pohozhiĭ na prividenie of te wel spookachtig. Ik stapte uit het bootje en liep achter de kleintjes aan naar binnen. ' okee zometeen gaan we allemaal naar voren en gaan we netjes achter elkaar in een Rij staan waar de sorteerhoed ligt. De eerste in de rij krijgt de hoed op en word in gedeeld in één van de groepen zodra je de naam krijgt ga je naar die tafel. Iedereen knikte en we liepen gezamelijk naar binnen. Ik voelde de ogen van iedereen in mijn rug branden en vooral de tafel van Zwadderich. Ik liep langs mijn broer en hij knikte dat het goed was.
De slungelige blonde jongen keek me ook aan maar iets trok mijn aandacht, er glinsterden 2 groene ogen in mijn ooghoeken. Ik keek richting de 2 groene ogen en zag de jongen van in de trein. Hij keek me doordringend aan meer dominerend alsof hij wat duidelijk wat maken.
Er knalde Iets tegen me oP ik rukte me Met moeite los van zijn blik om te kijken wie/wAt tegen mij was aangeknald. Een klein vet jongetje keek me boos aan en voordat hij walt kon zeggen liep ik al verder.

Alle leerlingen waren al gesorteerd en nu was het dus eindelijk mijn beurt.
Ik liep naar het houtenkrukje en ging er op zitten. De sorteerhoed werd op mijn hoofd gezet en het ding begon allemaal dingen te fluisteren in mijn Oor ' Hmm een Dragomir hè, ik heb 5 jaar geleden nog een Dragomir gehad en heb 5 jaar op jou gewacht Vasilissa en eindelijk ben je er. Hmm waar zou ik je is sorteren? Griffoendor of toch Zwadderich ? Je bent nogal sluw meid je bent een echt Dragomir Vasilissa jij hoort de troon te krijgen. En daarom kom je in ....
ZWADERICH !!!' Ik haalde opgelucht adem en keek naar de kant van zwaderich ze begonnen te juichen en te klappen. Ik liep richting mijn broer en ging naast hem zItten.
' kom zometeen naar de leerlingenkamer wanneer iedereen slaapt' sisste er iets door mijn hoofd ik keel om me heen mAar niemand bleek het verder gehoord te hebben. Eigelijk zOu ik niet moeten luisteren maar iets in me zei dAt ik er heen moest.