Crash,,

Een week later (ja we gaan met slakkegang!)
Zijn we Amerika net voorbij en vliegen we weer boven zee, net uit het zicht van de kust.
We wiebelen een beetje.
'Komt vast door de wind,'zegt Elle, tegen me als we samen in haar kamertje zitten tijdschriften door te bladeren.
Inmiddels ken ik Elle, Rachel en Shanice wat beter,
Ineens dalen we een stuk.
De stewardessen en de kok lopen richting de voorkant van het vliegtuig.
Daar praten ze druk.
Ineens horen ze glasgerinkel en gegil.
Quin rent al richting de voorkant met mij en Elle op zijn hielen, daarachter komen Shanice en Rachel aan geholt.
Als ze bij de deur staan van de cabine van de piloot horen ze ineens plets als Quin een stap naar voren doet.
Daar staat hij in een grote plas bloed.
Ik en de rest van de meiden gillen.
Quin kijkt ook een beetje moeilijk.
Maar dan gaat zijn hand naar de grendel van de deur en doet hij hem open.