~ 39

Vandaag is de achtste finale. Iedereen loopt gekleed in de Portugese kleuren of draagt een voetbalshirt van Portugal. Af en toe zie je toeristen rondlopen met een ander shirt. Ik ben onderweg naar Cristiano’s moeder. Sinds Cristiano weg is ben ik daar erg vaak, mede omdat Seth er heel de tijd wilt blijven. Angelina komt ook best vaak op visite bij mij omdat zij natuurlijk ook alleen is nu Fernando weg is. Mijn buik blijft maar groeien en ik hoop dat Cristiano snel terug is. Ik mis hem en hij mist weer bijna de hele zwangerschap. Ik weet dat het niet alleen zijn schuld is. En ik heb er serieus spijt van. Cristiano is zo lief en houdt zoveel van ons. Hij is heel anders dan ik eerst dacht. Rustig loop ik het pad op en bel aan. Cristiano’s moeder doet de deur open en omhelst mij gelijk. Ze vind het geweldig als ik langs kom. Seth komt ook aangerend. ‘Hoi schat.’ Voorzichtig til ik hem op en geef hem een kus. ‘Mama kom.’ Hij trekt aan mij mee aan mijn hand. Ik loop achter hem aan. Hij laat mij zijn tekening zien. ‘Wow, die is mooi! Voor wie is die?’ vraag ik hem. ‘Papa.’ Zegt ie blij en begint weer met kleuren. Ik loop naar de keukentafel en ga bij Cristiano’s moeder aan tafel zitten. Ik leg mijn handen op mijn buik. ‘Mis je hem?’ Ik knik. Ik wrijf even over mijn buik en pak dan mijn thee. Voorzichtig blaas ik erin en neem een slok. ‘Ja, heel erg.’ Geef ik toe. Ze kijkt mij begrijpend aan. ‘Moet ik nog wat boodschappen halen voor vanavond?’ Ik hielp altijd mee als ze dat wilden. ‘Als je dat zou willen doen, graag.’ Ze pakt pen en papier en begint te schrijven.

De tv staat klaar, over 5 minuten trappen ze af. De zenuwen gieren door mijn lichaam, het voelt net alsof ik zelf moet gaan voetballen. Het is nu leven of dood voor ze, verliezen en je ligt eruit. De volksliederen worden gespeeld. Ze filmen de spelers een voor een. De spanning stijgt. Het fluitsignaal klinkt en ze trappen af.

De avond liep niet al te best af. Portugal verloor. Maar eerlijk gezegd weet ik niet of ik dat wel zo erg vind. Eindelijk komt Cristiano dan weer naar huis en kunnen we samen genieten van de zwangerschap en van Seth. Toen ik aan Seth vertelde dat papa thuis kwam, was hij door het dolle heen. Hij wilde gelukkig ook weer mee naar huis, alleen omdat ie papa dan eerder zag als die thuis kwam maar hij ging mee. Ik heb eigenlijk wel het idee dat ik wat verkeerd doe. Als ik alleen thuis ben, wilt hij nooit blijven? Ach, misschien ligt het wel gewoon aan mij. Maar hij moet begrijpen dat ik nu niet allerlei dingen kan doen en ook andere dingen moet regelen. Morgenochtend komt Cristiano thuis, tenminste als het goed is.