45.

45.
* Tijdsprong, het is nu woensdag middag. *
Terweil ik de Starbucks binnen liep zag ik Caitlin al zitten. Ik liep naar haar toe. Begroette haar met een knuffel en ging tegenover haar zitten. Niet veel later kwam een vrouw onze bestellingen op nemen, die we even daar na kregen. 'So, waar zilde je het over hebben ?' Vroeg ik, terweil ik het antwoord zelf ook wel wist. Als nog hoopte ik vurig dat ze iets heel anders zou zeggen. 'Justin.' Helaas, ze zei toch het woord, of beter gezegt de naam, waar ik zo bang voor was. 'Begin maar.' Caitlin knikte. 'Ik weet dat Justin je leuk vind, en ik heb tegen hem gezegt dat hij voor je moest gaan. Maar dat wist je waarscheinlijk al van Christian, of niet ?' Ik knikte. 'Ga voor hem.' Zei ze dat nou zo net echt ? Mijn mond zakte langszaam open. 'Me-, meen je dat nou ?' Stamelde ik. Caitlin knikte. 'Hij houd echt van je. Jullie passen bij elkaar.' 'Meen je dat ook ?' weer knikte Caitlin. 'Niet twijfelen, hij houd echt van je, geef hem een kans!' Hij hield echt van me ? Hadden ze gelijk ?