12 Amore

Carlo stond al op me te wachten in de bloementuin. Ik hield erg veel van bloemen.
Hij streek met zijn hand wat afwezig door zijn haar, maar het zag er juist sexy uit.
Hij glimlachte toen hij me zag aankomen en ik gloeide op van binnen. ‘Aspyn, wil je mijn vriendin zijn?’ zei hij opeens.
Ik moest het nog even laten zakken, ‘Ja Carlo’ zei ik blij en hij kuste me.
Hij streelde mijn lippen met de zijne en likte zachtjes aan mijn onderlip zodat ik ehm zou openen. Wat ik ook deed en zijn tong gleed naar binnen.
Liefdevol streelde hij mijn haar en na een tijdje liet hij me los en keek me in de ogen ‘Sinds de eerste keer dat ik je zag was ik al als een blok voor je gevallen’ zei hij met een schorre stem.
Ik grinnikte en vleide me tegen zijn gespierde borst aan.
Ik hoorde iemand fluiten, richtte me op en zag Viktor zwaaien.
‘Euh Carlo ik ga even naar Viktor toe oke?’ ‘Oke lieverd’ hij kuste me op mijn voorhoofd en ik liep naar Viktor toe.
‘Gij hebvt et goed te pjakken’ zei hij wenkbrauw wiebelend en ik stompte hem speels tegen zijn scouder.
‘Vil jij mee zjwemmen?’ vroeg hij.
‘Man je bent gestoord! Het is November doe normaal!’ riep ik uit.
‘Oke djan njiet’ zei hij fronsend.
‘Maar ik moedig je wel aan vanaf de kant’ zei ik glimlachend en hij begon te glunderen.

We waren aangekomen bij het meer, waar meisjes al klaar stonden om Viktor in zijn zwemkleding te zien rondspartelen, leeghoofden...
Ik zag Hermelien zitten en besloot naast haar te zitten, ik sprak haar niet meer zo vaak en vond dat erg jammer. ‘Hallo roommate’ zei ik glimlachend en ze draaide zich naar me om.
‘Aspyn! Jeetje wat mis ik jou!’ riep ze uit en ik zag het in haar ogen.
‘Het spijt me’ zei ik verdrietig en ik besloot om meer met haar op te trekken, want ze leek best eenzaam.
‘Al die meiden die hier voor Kruml komen, belachelijk toch!’ zei ze verhit, omdat haar rust werd verstoord door het gegiechel en geschuifel van de meisjes.
‘Ja, ze durven hem niet eens aan te spreken!’ zei ik samenzweerderig, maar ik meende het, ik vond het irritant.
‘Maar Aspyn, vertel me, wat is er nieuw?’
‘Nou eeh, Carlo en ik, we zijn euh, samen’zei ik blozend terwijl ik met mijn voeten over de grond bewoog en zo cirkels in het zand maakte. ‘Wat leuk!’ riep ze blij uit en omhelsde me.
‘Vind jij nog iemand leuk’ vroeg ik wenkbrauw wiebelend.
‘Ehm... Nee hoor’ zei ze, maar het kwam niet echt overtuigend over. ‘Wiewiewie!’ zei ik.
‘Euh...’ zei ze met een rood hoofd terwijl Viktor het water uitstapte. ‘Viktor!’ siste ik triomfantelijk in haar oor.
Ze knikte opgelaten.
‘Aspyn, jij bent bevriend met hem toch? Zou je niet?...’
‘Natuurlijk’ zei ik blij.
‘Maar ik ga even met Viktor mee oke? Tot later!’ zei ik vrolijk en gaf haar een kus op haar wang.
Ik liep naar Viktor toe, ‘Wij gaan eens praten Vik’







.