After a life in Portugal with lies, now a lieless life in Gemany. *-47-*

De rest van de middag zitten we gezellig wat te kletsen. Bill heeft het over de vleermuizen, dat er 1 op zn hoofd had. Een rilling loopt er over mijn rug. Ik zou er niet aan moeten denken, een vleermuis op mijn hoofd.
Bill grinnikt. “Hij zat ook op Tom’s hoofd!”
"Helemaal niet. Anders had ik dat heus wel gemerkt."
“Tom, serieus! Hij zat er echt.”
"Maar dan zou ik dat toch gemerkt hebben. Ik ben niet achterlijk."
“Tom, hij zat op je hoofd.” en Bill laat de foto zien. Daar zit die vleermuis inderdaad op zijn hoofd. Ik glimlach en verstevig mijn greep om Tom' middel. Tom glimlacht en geeft me een kusje op mn slaap Ik glimlach terug en druk nu een kus op zijn lippen.
Gus en Georg kijken Bill flauw aan en zuchten dan meteen. Het is me zeker niet ontgaan, die zucht van hun. Maar het doet me even niets. Ik laat Tom’s lippen zachtjes los en kijk dan naar de twee G’s. Ik besluit niet op te gaan en er niet mee te zitten hoe hun gezichtsuitdrukkingen staan. Ik glimlach en gaap wat. Vermoeiend. Ik weet niet hoe het komt dat ik zo ontzettend moe ik elke keer ben. Ik zucht en wrijft over mijn knie. Ik voel hem kloppen van de pijn. Ik schud me hoofd.Niet goed.
Ik sta op, loop naar de badkamer en ga op zoek naar de medicijnen die ik van de dokter heb gekregen. Nergens te vinden. Waar zijn ze! Ik roep Tom, die weten vast wel waar ze liggen.
“Die pillen voor de pijn? Waar hebje die neergelegd? Ik kan ze niet meer vinden." vraag ik als Tom in de deuropening staat.
Tom kijkt me aan. “Ik zoek wel even.”
Ik ga op de badrand zitten en kijk toe hoe Tom naar de medicijnen zoekt. Eindelijk vindt hij een geel doosje. "Kijk eens." zegt hij terwijl hij er twee pilletjes uit haalt en samen met een glas water aan me geeft. Ik neem een grote slok water en slik hem door, daar achteraan gooi ik de 2 pilletjes naar binnen. Als die eenmaal binnen zijn, drink ik het laatste beetje uit het glas en geef hem dan aan Tom. Hij glimlacht. “Ga anders even rustig liggen.”
"Maar dan zitten jullie daar alleen en dat wil ik niet." ga ik ertegen in.
“Meisje, kom op. Straks doet het nog meer pijn.”
"Nee, ik laat jullie niet alleen beneden zitten. Ik neem straks wel weer rust." zeg ik koppig en loop de badkamer uit.
Tom zucht diep. “Koppig meisje.”
"Laat me nu maar, Tom. Ik weet heus wel wat ik doe." zeg ik en loop de trap af.
Tom zucht en heeft er een zwaar hoofd in, straks valt ze van de trap wat dan? Snel loop ik haar achterna en pak haar bij haar middel beet. Ze kijkt me geschrokken aan “Uhmm?”
Ik glimlach en til haar op. "Ik wil niet dat je van de trap af valt met die knie."
Ik zucht diep en kijkt Tom dan aan. "Wees nou gewoon eens niet zo eigenwijs en laat me voor je zorgen." zegt Tom.