2. A person in the woods

Een bruine wolf loopt rustig om het meer heen.
De wolf draait zijn kop omhoog en ziet Mij.
De wolf schrikt en wil wegrennen maar bedenkt zich.
'Wat doe je hier?' vraagt een meisjes stem.
'Ik woon hier' antwoord ik.
'Kom eens naar beneden' zegt dezelfde meisjesstem.
Ik klim naar beneden en blijf voor de wolf staan.
'Draai je eens om'
Ik draai me om.
'Laat je schouder eens zien'
Ik maak de rits van mijn jurk een beetje open en schuif hem opzij zodat je mijn linkerschouder kan zien.
'Je bent een van ons' zegt de meisjesstem weer.
Ineens verandert de wolf in een blank meisje met bruin haar.
'Ik ben Claire' zegt het meisje.
'Waarom moet jij de wereld redden? En wie ben je?' vraagt Claire
'Ik ben Telyne, en geen idee ik ben geen wolf ofzo' zeg ik.
Claire knikt.
'Kom' zegt ze.
We lopen steeds dieper het bos in en blijven voor een grote boom staan.
Claire duikt de bosjes in en komt even later terug.
De boom draait open en we stappen naar binnen.
Als een soort van lift gaat de grond naar beneden en we komen in een lange gang die met kaarsen is verlicht.
Er komt een poema onze kant op gerend.
Ik wil achteruit stappen maar de poema blijft staan en kijkt ons aan.
'Telyne is onze leider, de godin' zegt Claire.
'Hoe weet je dat?' vraag ik.
'Jij bent de enige die een tattoage over haar ruggengraat heeft lopen, ik zag het toen je me je linker schouderblad liet zien' zei Claire.
Ik kijk haar verbaasd aan.
De poema verandert in een lange jongen bleek en met zwart haar.
'Ik ben Matt'