After a life in Portugal with lies, now a lieless life in Gemany. *-43-*

Tom bekijkt me van top tot teen. "Perfect. Je ziet er geweldig uit." zegt hij uiteindelijk.
Ik glimlach en doe mijn haar en wat make up op. Tom trekt ondertussen zijn shirt over zijn hoofd. Hij had tenslotte alleen nog maar een broek aan. Ik glimlach en stijl mijn haren.
Tom ligt op mijn bed en volgt al mijn bewegingen. Ik heb mijn schoenen aan en pak snel mijn camera. Als ik langs het bed loop, pakt Tom me rond mijn middel beet en trekt hij me naast zich op het bed. Ik glimlach. “Hee.”
"Hoi." zegt Tom en drukt zijn lippen op die van mij. Ik glimlach en kietel zachtjes zijn rug. Zo liggen we een tijd samen op bed totdat het mooie moment verstoord moet worden door de deurbel die gaat. Ik zucht en knuffel Tom. Hij slaat zijn armen om me heen en wil me eigenlijk helemaal niet los laten. Blijkbaar is het te merken, want ik zeg: “Het moet echt even, Tom.”
Met tegenzin laat hij me los en samen lopen we naar beneden. Daar gaat Tom op de bank zitten en loop ik naar de deur om die te openen. Daar staan de andere 3 jongens.
Niet veel later zitten we met zijn allen in de woonkamer. We bespreken alles even en vertrekken richting de auto’s. Tom heeft nog even gebeld voor een rolstoel. Ik en Bill stappen bij Tom in de auto, Georg stapt bij Gustav in. Ik zit wat omhoog met mijn knie, maar ik kan alweer aardig wat. Tom start de auto en rijdt achter Gustav aan, die de weg weet. Na ongeveer een uurtje rijden komen we bij de grote dierentuin aan. Tom parkeert zijn auto naast die van Gustav, helpt me de auto uit en met zijn allen lopen we naar de ingang. Daar nemen we rolstoel mee. Ik ga in de rolstoel zitten en zo lopen we door het park heen.
Ik ben het blijkbaar zat om zoveel te zitten en sta op uit mijn rolstoel. Even lijkt het of ik door mijn knie heen zak, maar houd me overeind. Ik glimlach en kom op het bankje naast de rest zitten.