Dead brings us together 23

I want to see him!!!!-But you can't-But i have to
Ik loop naar de trap maar al snel word ik tegengehouden. "Een week kan je niet bij hem zijn."
"Jij kan Ellen wel zien maar ik Bill niet, dat is niet eerlijk."
"Komaan Lynn, volgende week is hij weer de oude, dan mag je hem opeisen zolang je wil."
"Maar ik moet hem zien." Tom kijkt me boos aan. Ik geef dan maar gewoon toe, Tom boos kan ik toch niet verdragen." Ok, maar kom niet zagen als je hem niet meer ziet hè. Ik heb je gewaarschuwd."
"Nee hoor, verwen hem dan maar goed."
"Zal ik doen. Kom je straks met de G's en Ellen bij mij?"
"Ok, tot straks"

Als iedereen er is kijken we films, lachen we, doen we onnozel... zo gaat het de hele week door. Elke dag stuur ik een smsje naar Bill maar de antwoorden die ik terug krijg zijn steeds zo kortaf, het lijkt wel alsof er iets scheelt. Maar Tom heeft me ondertussen al verzekerd dat het is omdat hij ziek is en dat ik er verder niets moet achter zoeken. Het feit dat Tom dat zegt maakt dat ik me er niet druk meer om maak. Overmorgen zie ik Bill dan eindelijk terug.

De volgende ochtend wordt ik nogal ruw wakker gemaakt door Ellen "Kleed je snel om, Tom heeft gevraagd tot bij hun te gaan." Ik begrijp er niets van. "Nu?" Ellen kijkt me aan alsof ik iets megadom gezegd heb."Tuurlijk wanneer anders? Over 5 jaar ofzo?" Ik ga vlug uit mijn bed en maak me snel klaar. Normaal zie ik Bill morgen terug, dus dat kan al niet, wat zou er toch zijn?

Daar aangekomen bellen we en wachten ongeduldig tot de deur open gaat. Tom staat voor ons en zegt dat ik ergens in de tuin moet gaan staan. Ik kijk hem raar aan "Doe nu maar gewoon en doe mijn ma niet verschieten, ze zit ergens in de tuin te werken." Ik ga middenin de achtertuin staan en wacht.