Information is everything

"Kom mee Daisy."
ze staat snel op en loopt achter ons aan.
de jongen verschijnt weer.
"Hallo Daisy."
"Hallo ... wat is je naam, die had je laatst niet verteld."
"Mijn naam is .....
"Dat is helemaal niet belangrijk, laat haar met rust." Draco was een beetje bot.
"Ik wil het weten dus maakt het me wel iets uit." breng ik er zachtjes uit.
"mijn naam is Danny."
Draco pakt haar arm vast en trekt haar naar zich toe, ik sta op het punt om hem een klap te verkopen, hij moet van mijn zusje afblijven!
"Er is een verzoek voor jou om naar Zweinstein te komen, het is een school voor mensen met magie. en ik denk dat ik weer eens moet gaan." hij leek heel nerveus te worden van Draco.
Als die jongen weg is loop ik op Draco af, Daisy was al verder gelopen.
ik geef hem een harde klap, hij gaat bijna tegen de vloer.
"Pas op, je weet niet wie je voor je hebt. Als het moet doe ik alles, niemand doet haar iets. en waarom jullie hier zijn is vast voor die heer van het duister waar mijn vader een afspraak mee had gemaakt."
hij staart me aan.
"Hoe?! Hoe weet jij dat?" denk je echt dat ik niet meeluister met mijn vader of zijn brieven doorga? nou lopen!"
ik geef hem nog een trap en laat hem lopen, terug naar de klas, weer een zoveelste preek. ik haat dat mens!
"Serpenta, nablijven en morgenochtend meld je je voor straf." weer!
Draco komt achter mij binnen, hij hoort alles en vreest het ergste maar nee.
"Draco, ga maar snel zitten, dan kunnen we door met de les."
hij zuchtte en keek me met medelijden aan. alsof het me nog iets kon schelen, ik was bijna van der af. een nieuwe school! eindelijk!
Daisy ging gewoon zitten en pakte een boek.
ze leek weer in haar eigen wereld te zitten.
haar vrienden bleven haar aankijken.
de les was voorbij de pauze begon.
ik wilde meet weten over die school, ik liep weer naar die steeg, niemand. ik liep verder, ik kwam niemand tegen.
ach, dan maar een school computer hacken.
daar gaan we.
de leraren zaten allemaal in hun lerarenkamer.
mijn vingers vlogen over de toetsen. wachtwoord na wachtwoord vulde ik in. hebbes. snel zocht ik verder.
het was een magische school. snel de instellingen veranderen.
gevonden, printen. voetstappen kwamen op de deur af.
afsluiten, het ging traag.
tijdens het afsluiten sloop ik al naar het kopieeerapparaat.
de deur ging open.
het was onze Engelse docent, als zei mij betrapt dan ben ik zo dood.
alles was geprint.
ik dook onder de dichtstbijzijnde tafel. ze liep langs, haar hakken tikten en bleven stil staan voor de tafel waar ik onder zat.
ik hield mijn adem in.
ze liep door.
de deur ging weer open.
snel klom ik uit het raam. alle informatie die ik wilde had ik nu, nu alleen nog lezen.
ik bladerde het door, mijn vrienden kwamen erbij.
"Wat ben je aan het lezen?"
"Gewoon iets, maak je maar geen zorgen, ik ben nog geen nerd." zeg ik arrogant.
meteen kijken ze Daisy's kant op, ze zit weer met haar neus in een boek.
ik weet dat ze dat alleen doet om uit deze afschuwelijke wereld te ontsnappen, zij weten niet wat zij doormaakt.
"je bedoelt als onze Geliefde Daisy?"
"Hé laten we een grap met haar uithalen." zegt een ander.
"waarom zouden we, het is niet alsof er dan iets leuks zal gebeuren."
ik haal mijn schouders op.
"je hebt gelijk, we laten het rusten." ze zuchten. wat ben ik blij dat ze mij als hun leidster zien.
de bel gaat en we lopen snel naar binnen.
in de lessen let ik niet op, of ik praat met mijn vriendinnen of ik zit te lezen over Zweinstein.
Een school voor begaafden, dan zal ik Daisy niet vaak meer zien, zij zal in een andere afdeling terechtkomen.
dan zal alles de goede kant op gaan, ik zal me gedragen zoals ik ben, een bitch, maar wel met gevoelens. niet de barbie-bitch die ik nu ben.
niemand zal mij onder de voet lopen, ik zal mijn plaats verdienen en doen wat moet gebeuren. hopelijk dat Daisy dat uiteindelijk zal zien en begrijpen, ik doe dit voor haar.